verbittern; z.B. jmdm. das Leben v., vitam alcis insuavem reddere: die Freude v., gaudium aegritudine contaminare.
acerbo , āre (acerbus), I) verbittern, verleiden, gaudia, Stat: mortem, Val. Flacc. – II) verschlimmern, crimen, Verg.: nefas, Stat.: interrogando aliquid, Mart. Cap.: ne Fortuna acerbetur, Tert.: flagella acerbata, Tert.
vergällen , s. verbittern.
δρῑμύσσω , durch scharfen, pikanten Geschmack reizen, Sp .; übertr., verbittern, Schol. Ar. Vesp . 62; Med . ἐδριμύξατο , Eust . 1061, 5, Erkl. von σεσινάπικε .
κατα-πικραίνω , ganz bitter machen, verbittern, Eumath . u. a. Sp .
ex-ulcero , āvī, ātum, āre, I) schwären machen, ... ... quae sanare nequeunt, exulcerant, Cic.: dolorem alcis, Plin. ep.: vestram gratiam, verbittern (Ggstz. conciliare), Cic.: res ab ipso rege clam exulceratae, in ...
ex-acerbo , āvī, ātum, āre, I) jmd. bitter-, ... ... Soldaten zu bitterem Hasse gegen ihn aufgestachelt worden waren, Liv. – II) verbittern, herber machen, a) ein Verbrechen = verschlimmern, strafbarer machen ...