novellus , a, um (Demin. v. novus), neu ... ... Colum.: arbor, Cic.: vitis, Verg.: olivetum, ICt.: vineae (Ggstz. veteres), Varro: prata, Ov. u. Plin. – subst., α) ...
antistes , stitis, c. (antisto), der Vorsteher, Aufseher ... ... in usw., artis dicendi, Cic.: sapientiae, Plin.: iuris, Quint.: Academici et veteres et minores nullum antistitem reliquerunt, gingen ein, Sen. nat. qu. ...
ex-stirpo , āvī, ātum, āre (ex u. stirps), mit dem Stumpfe u. der Wurzel herausreißen, ausrotten, ... ... – II) übtr.: vitia, Cic.: humanitatem ex animo, Cic.: pravas et veteres opiniones evellere atque exstirpare, Augustin.
re-spondeo , spondī, spōnsum, ēre, I) dagegen versprechen, ... ... Cic.: quia (verba) raro respondeant, sich gut ausnehmen, Quint.: vires veteres mihi non respondent in carmina, sind nicht mehr da für usw., Ov ...
continuus , a, um (contineo), zusammenhaftend, -hängend, ... ... andern stößt, sich unmittelbar anreihend, -anschließend, unmittelbar anstoßend, Leucada continuam veteres habuere coloni, mit dem Festlande zusammenhängend, als Halbinsel, Ov. met. ...
prōgeniēs , ēī, f. (progigno), I) die Abstammung ... ... Liv.: ne parricidio macularent partus suos, nepotum illi, liberûm hi progeniem, Liv.: veteres se progeniem deorum esse dicebant, Cic.: Claudia mea pr., Enkelin, Cic ...
indāgātor , ōris, m. (indago), der Aufsucher, Aufspürer ... ... huius disciplinae curiosus ind., Boëth. art. geom. p. 410, 2 Fr.: veteres geometricae artis indagatores subtilissimi, ibid. p. 425, 26 Fr.: aeneus gnomon ...
immūnitās , ātis, f. (immunis), I) das Freisein ... ... omnium rerum, Caes.: cunctarum rerum, Iustin.: Plur., immunitates dare, Cic.: veteres immunitates adimere, Suet. – II) übtr., das Freisein ...
super-vīvo , vīxī, ere, überleben, m. Dat., alci, Iustin. u. Spart.: ipse mihi supervivens, Apul.: ... ... , Vulg. exod. 21, 21; vgl. Serv. Aen. 11, 160 veteres enim vivendo vincere dicebant supervivere.
cōn-senēsco , senuī, ere, ergreisen, vergreisen, I) ... ... Abstr., consenuisse iam secum et rogationes promulgatas et vim omnem tribuniciae potestatis, Liv.: veteres leges aut ipsā vetustate consenuisse aut novis legibus esse sublatas, Cic.: noster Magnus ...
Acadēmicus , a, um (Ἀκαδ ... ... platon.) Philosophie, die Akademiker, Cic. u.a.: A. veteres, Cic.: A. novi, Varr. fr.: A. et veteres et minores (neueren), Sen. – II) zur Akademie des Cicero ...
inter-iaceo , ēre, dazwischenliegen, α) absol.: ... ... Acc.: regio, quae duas Syrtes interiacet, Plin. 5, 27: quidquid Asopon veteresque interiacet Argos, Stat. Theb. 3, 338 (aber in Stellen wie ...
interpolis , e, und die Nebenf. interpolus , a, ... ... nova), Marc. dig. 18, 1, 45. – II) übtr.: veteres (mulieres), aufgestutzt, Plaut. most. 274: ars, neugestaltet, Plin ...
pervulgātē , Adv. (pervulgātus), nach allgemeinem Gebrauche, im gewöhnlichen ... ... 10, 18: ›cotionem‹ perv. (nach Art des Pöbels) dicit, quem veteres ›arillatorem‹ dixerunt, Gell. 16, 7, 12.
supplēmentum , ī, n. (suppleo), das Ergänzungsmittel, die ... ... .: supplementum scribere legionibus, Cic.: supplementum in alias (legiones) legere, Liv.: legiones veteres eodem supplemento explere, Liv.: supplementa distribuere, Liv. – in supplementum equitum, ...