Online-Bibliothek

im-prūdēns , entis, Abl. ente, selten entī ( ... ... Ter. Andr. 227: alqm imprudentem aggredi, Caes., opprimere, Nep.: imprudens praeteriisse videris, Cic.: imprudente Sullā, wider Vermuten oder Wissen Sullas, Cic. – ...

neutiquam u. (vorklass.) getrennt ne utiquam (gelesen ... ... , Liv. – insbes. bei den Verbis placere, probare, putare, arbitrari, videri, unser eben gar nicht, filium tuum quod redimere se ait ...

col-loquor , locūtus sum, loquī (con u. loquor), ... ... Infin. = sich dahin aussprechen, illi collocuti satis quaesitum videri, Curt. 6, 11 (43), 34. – absol., et obloquare ...

compositus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... ), indignatio, Tac.: litteras compositas pro veris legebat, Gell.: quae ficta atque composita videri volunt, Quint.: dolo composito, unter dem listig ausgedachten Vorwande, Eutr. ...

in-commodus , a, um, unangemessen, unbequem, ungelegen, unangenehm ... ... alieno tempore incommodus observaretur, Pergamum concessit, Liv.: non dubitem, quin incommodus ac molestus videri tibi possit, Curt. – Compar., carcinus ingressus Herculis pedes et crura lanians ...

perīclitor , ātus sum, ārī (periculum), I) intr.: A) ... ... a) übh.: ut potius Gallorum vita quam legionariorum periclitaretur, Caes.: se periclitatum videri, Quint.: ut verba periclitentur, in Gefahr sind, die Sache zu verderben, ...

peregrīnor , ātus sum, āri (peregrinus), in der Fremde ( ... ... weilen, noch nicht einhe imisch sein, mihi videris Latine docere philosophiam et ei quasi civitatem dare, quae quidem peregrinari Romae videbatur, ...

con-cupīsco , pīvī od. piī, pītum, ere (con u. cupio), etw. erwünschen, nach etw. Begehren ( ... ... absol.: fingebat et metum, quo magis concupisceret, Tac.: abiit iam tempus quo posses videri concupisse, Tac.

re-minīscor , minīscī, I) an etw. zurückdenken, ... ... comminisci oder eminisci schreibt): finge quidvis, reminiscere, excogita, quod possit magicum videri, Apul. apol. 54: saltem fingite aliquid, reminiscimini (besinnt euch darauf), ...

terribilis , e (terreo), I) schrecklich, a) ... ... .: cum Maximum terribilem fecerit ille successus, Augustin. – m. Infin., terribilis videri, Priap. 56, 4 B. – m. 2. Supin., quam ...

īnstīgātor , ōris, m. (instigo), der Anstachler, Anreizer, ... ... suasor et inst. occultus, Augustin. de civ. dei 14, 3, 3: videris accusationis instigator fuisse, Papin. dig. 3, 2, 20.

admīrābilis , e, Adj. m. Compar. (admiror), ... ... adm. eloquentia, Tac.: adm. et singularis sapientia, Cic.: nunc forsitan minus admirabilis videri haec ars possit, Curt.: tractatio rerum ipsa efficit admirabilem (al. admirabiliorem) ...

circum-mitto , mīsī, missum, ere, I) im Bogen, ... ... Liv. 36, 14, 13: ubi tempus visum est, quo pervenisse iam circummissi videri poterant, Liv. 29, 33, 3: m. Ang. wo? ...

super-vacāneus , a, um (super u. vacuus), ... ... ., Sall. Cat. 51, 19 u. 58, 5: ebenso supervacaneum videri potest m. Infin., Vell. 2, 36, 2. – Abl. ...