ex-imo , ēmī, ēmptum, ere (ex u. emo), ... ... entziehen, entrücken, entheben, von etw. entbinden, alqm vitae, morti, Tac.: alqm poenae, Ov. u. Tac.: alqm supplicio ...
nūbēs , is, Genet. Plur. nūbium, f. ( von ... ... 29, 3, 1. – 4) die trübe-, traurige Lage, pars vitae tristi cetera nube vacet, Ov.: rei publicae, Cic. – 5) eine ...
minuo , uī, ūtum, ere ( zu minus; vgl. ... ... , Liv. – suspicionem profectionis, Cic.: opinionem (Vorurteil), Cic. – molestias vitae (Ggstz. augere), Cic.: cupiditates (Ggstz. inflammare), Cic.: iram ...
līmen , inis, n. (stammverwandt mit 1. limus u ... ... 16), in limine primo, Verg.: in limine belli, Tac.: in primo limine vitae, Sen. poët.: in ipso limine victoriae stamus, Curt.: non in limine ...
in-ūro , ussī, ūstum, ere, I) einbrennen, ... ... aufbrennen = einprägen, anhängen, aufdrängen, zufügen, notam turpitudinis vitae alcis, Cic.: maculam genti, Liv.: tantam maculam memoriae suae verbis immoderatis, ...
gūsto , āvi, ātum, āre (altind. jušátē, genießt, griech ... ... 1. labrum): nullam partem sanae rei publicae, kennen lernen, Cic.: amorem vitae, genießen, schmecken, Lucr.: lucellum, zu schmecken bekommen = machen, ...
tenor , ōris, m. (teneo), der ununterbrochene Lauf, ... ... tenor felicitatis, ein langes, ununterbrochenes Glück, Liv. fr.: fati, Ov.: vitae, Liv. u. Ov.: rerum, Liv.: sinceram eius fidem aequali tenore ...
iecur , Genet. iecoris u. iecinoris, n. u ... ... .: caput iocineris, Liv.: cerebrum, cor, pulmones, iecur; haec enim sunt domicilia vitae, Cic. – nach dem Glauben der Alten Sitz der Affekte, bes. ...
mīmus , ī, m. (μιμος), I) ... ... die Komödie, das Possenspiel, die Farce, vitae humanae, Sen.: in hoc mimo, Suet.: famam mimum facere (zu einem ...
nauta , ae, m. (zsgzg. aus nāvita v. navis), der Schiffsmann, d.i. I) ... ... Cic. u.a. – nicht zsgzg. Nbf. navita u. Plur. navitae, Plaut., Catull. u. Gell.
mūnia , ium, n. (munis, e; archaist. moenia, ... ... candidatorum, Cic.: munia belli pacisque facere, Liv.: munia consulatus obire, Tac.: munia vitae servare, Hor. – / Genet. munium, Tert. de coron. mil ...
ē-rādo , rāsī, rāsum, ere, auskratzen, abkratzen, abscharren ... ... , Prop. – II) übtr., vertilgen, in Vergessenheit bringen, vitae tempora, Ov.: cupidinis pravi elementa, Hor.: vitia, Sen.: curam habendi penitus ...
pālor , ātus sum, ārī ( durch pāla von pando), ... ... , 2): palantia sidera, Lucr. – bildl., errare atque viam palantes quaerere vitae, Lucr.: animi palantes, Ov. – / Aktive Nbf. pālo, āre ...
amīcē , Adv. m. Superl. (amicus), freundschaftlich, ... ... cum alqo, Cic.: amicissime loqui de Caesare, Caes.: m. Dat., vivere vitae hominum amice, als Menschenfreund leben, Cic.
dē-dūco , dūxī, ductum, ere, I) von einem höhern ... ... lenitate, Cic.: alqm de sententia, Cic. u. Liv.: alqm prope de vitae suae statu dolore ac lacrimis suis, Cic.: ded. alqm vero (von ...
re-fero , rettulī, relātum, ferre, I) zurücktragen, zurückbringen ... ... ref. antiquum morem, ut etc., Suet. (u. so relatus olim inconditae vitae mos, ut etc., Sall. fr.): hunc morem cursus, Verg.: eandem totius ...
cōn-sto , stitī, stātūrus, āre, wörtl. beihinstehen = ... ... . Abl., qui in rebus contrariis parum sibi constent, Cic.: ut constare in vitae perpetuitate possimus nobismet ipsis nec in ullo officio claudicare, Cic.: in Oppianico sibi ...
dī-rigo (dē-rigo), rēxī, rēctum, ere (dis u ... ... controversiae colorem actionis, Sen. contr. 10, 1 (30), 12: ad utilitatem vitae omnia consilia factaque nostra, Tac. dial.: invidiam rerum non ad causam, sed ...
dē-cēdo , cessī, cessum, ere, wegtreten = abgehen ... ... statione, Liv.: ex stationibus, Liv. (im Bilde, de praesidio et statione vitae, Cic,): ex Italia, Liv.: ex Cypro ante certam diem, Cic.: praesidio ...
... die Bahn des Lebens, totus vitae cursus, Hieron.: reliquus vitae cursus, Cic.: vitae brevis est cursus, gloriae sempiternus, Cic.: aliquod certum genus cursusque ... ... . auch oben demovere de cursu u. tenere cursum): omnem vitae suae cursum in labore corporis atque ...
Buchempfehlung
Kammerspiel in drei Akten. Der Student Arkenholz und der Greis Hummel nehmen an den Gespenstersoirees eines Oberst teil und werden Zeuge und Protagonist brisanter Enthüllungen. Strindberg setzt die verzerrten Traumdimensionen seiner Figuren in steten Konflikt mit szenisch realen Bildern. Fließende Übergänge vom alltäglich Trivialem in absurde Traumebenen entlarven Fiktionen des bürgerlich-aristokratischen Milieus.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro