re-mordeo , mordī, morsum, ēre, I) wiederbeißen, ... ... Liv.: te cura remordet, Verg. – II) ätzen, zusammenziehen, vinum leviter od. mediocriter remordens, Cael. Aur. de morb. chron. 2, ...
meditātē , Adv. (meditatus, s. meditor), ausstudiert, ... ... effundere probra, absichtlich, Sen. de const. sap. 11, 3: m. graviterque proferre, Donat. Ter. Andr. 1, 5, 50.
Caecubum , ī, n. u. Caecubus ager , eine ... ... Caecubus , a, um, cäkubisch, ager, Col.: vindemia, Mart.: vites, Plin.: vinum Caecubum, Hor., u. bl. Caecubum, Hor. ...
intel-lego , lēxī, lēctum, ere (inter u. lego), ... ... quasi sanguinem quid intellegis? Cic.: quid ergo hoc loco honestum intellegit, quem intellegimus divitem? Cic.: quae si vobis pax et concordia intelleguntur (versteht ihr nun darunter ...
prō-nūntio , āvī, ātum, āre, hermelden, hersagen, ... ... , summā voce versus multos uno spiritu, Cic.: multa memoriter, Cic.: ea graviter et venuste, Cornif. rhet.: poëmata Graece et Latine sic, ut etc., ...
am-plector , plexus sum, plectī (amb u. plecto, ... ... oratores, qui ubique sunt aut fuerunt, Cic.: omnia communiter, Liv.: omnia genera breviter, Plin. ep. – / Archaist. amploctor, Liv. Andr. fr. ...
prōvincia , ae, f. (*prōviōn, Herr, zu gotisch frauja ... ... illam sibi officiosam provinciam depoposcit, ut... me in meo lectulo trucidaret, Cic.: ferebat graviter illam sibi ab isto provinciam datam, Cic.: Plur., atque heri iam ...
populāris , e (1. populus), I) (nach populus no ... ... popularis cupiditas a consilio principum dissideret, Cic.: interpretabatur quaedam ex orationibus eius contumeliosa in Vitellium et pro se ipso popularia, auf die Volksgunst berechnet, Tac. – ...
cōn-suēsco , suēvī, suētum, ere, beigewöhnen, I) v ... ... – m. Dat. (woran?), iuvencum plostro aut aratro, Col.: vitem largo umori, Col.: m. folg. Infin., rusticos c. circa larem ...
con-crēsco , crēvī, crētum, ere, in sich zusammenwachsen, ... ... . – c) beim Wachsen sich zusammenziehen, nanus et ipse suos breviter concretus in artus, verkürzt, Prop. 4, 8, 41. – II ...
ingemīsco (ingemēsco), gemuī, ere (Inchoat. v. ingemo), ... ... Phil. 13, 23: ing. interitum, Verg.: minus iacentem, Stat.: suos casus graviter, Apul.: longaevitatem peregrinationis, Ambros.: suam vicem, Amm.: ingemiscenda (beklagenswerte) ...
re-frīgero , āvī, ātum, āre, I) tr. abkühlen ... ... refrigeratur, Cic.: r. aestum, Plin.: r. aquam decoctam, Plin.: r. vitem, Colum.: frumentum, Cato. – b) animalisch: α) übh.: ...
parricīda (pāricīda), ae, c., archaist. auch parricidas, XII ... ... v. den Antonianern, Cic. ep. 10, 23, 5: v. Vitellius (der sich gegen Otho empörte), Tac. hist. 1, 85, 5. ...
aliēnātio , ōnis, f. (alieno), I) die Entfremdung ... ... , 43: tua a me alienatio, Cic. Phil. 2, 1: praecipua in Vitellum alienatio per Illyricos exercitus, Tac. hist. 2, 60. – II) ...
2. Concordia , ae, f., I) die Göttin der Eintracht ... ... Cat. 46, 5. – II) als Personenname: A) Beiname des Vitellius, Suet. Vit. 15. – B) Name einer Sklavin, Paul. ...
ex-ardēsco , ārs, ārsum, ere, entbrennen, sich entzünden, ... ... entbrennen, haud secus exarsit, quam circo taurus aperto, Ov.: infestius, Liv.: graviter, Cic.: cuius responso sic iudices exarserunt, ut etc., Cic. – b) ...
suscēnseo , cēnsuī, cēnsum, ēre, auf jmd. aufgebracht-, ... ... Plaut. Pers. 431: s. Athēnae, quod etc., Cic.: s. alci leviter, quod etc., Cic.: non esse militibus suscensendum, quod etc., Caes. – ...
con-queror , questus sum, querī, über etw. sich ... ... Acc. u. Infin., se deseri c., Suet.: pretia in immensum exarsisse graviter conquestus, Suet. – m. folg. cur od. quod ( ...
1. cōgnōmino , āvī, ātum, āre (cognomen), mit einem ... ... Iustin. 7, 1, 1: legio Pia Fidelis Constans cognominata est, Inscr.: postea Divites cognominati, Plin. 33, 133: Seleucia cognominata Babylonia, Plin. 6, 212. ...
ingluviēs , ēī, f. (versetzt aus ingulvies, v. ... ... die Gefräßigkeit, Völlere i, ventris, Gregor. in Iob 33, 65: Vitellius notabilis ingluvie et voracitate, Eutr.: avi cur atque parentis praeclaram ingratā stringat malus ...
Buchempfehlung
Am Heiligen Abend des Jahres 820 führt eine Verschwörung am Hofe zu Konstantinopel zur Ermordung Kaiser Leos des Armeniers. Gryphius schildert in seinem dramatischen Erstling wie Michael Balbus, einst Vertrauter Leos, sich auf den Kaiserthron erhebt.
98 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro