dēgener , neris, c. (de u. genus), aus ... ... , 5, 7. – β) von Tieren: taurus, Sen.: degener et vulgaris asellus, Col.: aquila, Plin.: canum degeneres, Plin. – b) v ...
remōtus , a, um, PAdi. (v. removeo), I) ... ... fern, frei von etwas, a culpa remotus est, Cic.: a vulgari scientia remotiora, Cic.: ab suspicione remotissimus, Cic. – b) abgeneigt, ...
prō-tero , trīvī, trītum, ere, I) zerreiben, zerquetsch ... ... , Gell.: verba, quae proculcata vulgo et protrita sunt, Gell.: quod oratio eius vulgaria videatur et protrita, Gell. – II) gleichs. forttreten, d.i. ...
con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... fuit, Liv. – bes. gerichtlich, c. inimicissime atque infestissime, Cic.: vulgari et pervagatā declamatione, Cic.: u. (unpers.) si contra verbis et ...
sub-moveo (summoveo), mōvī, mōtum, ēre, wegschaffen, entfernen ... ... den Gebrauch des G. an Kl. usw. verbieten, Vopisc.: sacra Serapidis a vulgaritate Pelusiae, die Beteiligung an den Mysterien dem Pöbel zu P. verbieten, ...
appendix , icis, f. (appendo), I) der Anhang ... ... Liv. – II) ein dorniger Strauch, Sauerdorn, Berberitzenstrauch (Berberis vulgaris, L.), Plin. 24, 114. – / ampendices archaist. st. ...
ambitiōsē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... , Cic.: satis ambitiose utramque partem fovere, aus selbstsüchtigen Nebenabsichten, Liv.: non vulgariter nec ambitiose (mit Rücksichtnahme) scribere, Cic.: amb. corrigere orationem, ...
prōverbium , iī, n. (pro u. verbum), I) ... ... proverbium et in fabulam, Vulg. 3. regg. 9, 7: et usus est vulgari proverbio ›oleum in incendium‹, Porphyr. Hor. sat. 2, 3, 321: ...