iūdicium , iī, n. (iūdex, iūdico), I) als publiz ... ... Ausspruch, die Entscheidung, a) übh.: iud. vulgi, Cic. u. Hor.: iud. erroris, irriges Urteil, Phaedr.: ...
assēnsus (adsēnsus), ūs, m. (assentio), das Beipflichten ... ... comprobari, Cic.: exposuit cum ingenti assensu, Liv.: vario fremebant assensu, Verg.: vulgi assensu et populari approbatione iudicari solet, Cic. – Plur., alii partes ...
dis-sonus , a, um, I) unharmonisch, verworren, ... ... postulantium habitus ac dissonae voces, Plin. pan.: tam variae cultu gentes, tam dissona vulgi ora, Lucan.: diss. elementa, sacra, Mart. Cap.: diss. sententiae, ...
circum-ago , ēgī, āctum, ere, I) im Kreise-, ringsherum führen, -drehen, A) im allg.: impera ... ... verleiten lassen, alieni momentis animi circumagi, Liv. 39, 5, 3: rumoribus vulgi circumagi, Liv. 44, 34, 4.
... wühlen, Suet. – liber contrectatus manibus vulgi, abgegriffen, Hor. – v. personif. lebl. Subjj., ... ... 1, 18, 2. – β) übtr.: nudare corpus et oculis vulgi contrectandum permittere, zur Schau überlassen, Tac. ann. 3, 12: ...
ex-ardēsco , ārs, ārsum, ere, entbrennen, sich entzünden, ... ... ? ex. animis, Liv.: m. Abl. wodurch? sibilis vulgi, Cic.: m. Abl. wovon? wovor? desiderio libertatis, ...
mōbilitās , ātis, f. (mobilis), I) die Beweglichkeit ... ... Unbeständigkeit, der Wankelmut (Ggstz. constantia) alcis, Cic.: vulgi, Tac.: ingenii, Sall. u. Tac.: fortunae, Nep. – II ...
im-mōbilis , e (in u. mobilis), unbeweglich, ... ... das bisher unkriegerisch gewesen war, still gesessen hatte, Verg. – immobilis adversum lasciviam vulgi, Tac. hist. 4, 2. – B) insbes. = ...
2. cōnspectus , ūs, m. (conspicio), das Erblicken ... ... in medio conspectu (im schauenden Kreise), Verg.: dare regiam sellam in conspectum vulgi, öffentlich ausstellen, Curt.: dare se alci in conspectum, Cic. Verr. ...
prōverbium , iī, n. (pro u. verbum), I) ... ... 38 extr. – Plur., proverbia opportune aptata, Quint.: istius nequitiam in ore vulgi atque in communibus proverbiis esse versatam, Cic. – II) im weiteren Sinne ...
acclāmātio , ōnis, f. (acclamo), I) das Zurufen ... ... 2 (Plur.). Plin. ep. 1, 8, 17 (wo assentatio vulgi acclamatioque) u.a. – est enim epiphonema rei narratae vel probatae summa ...
cōnsternātio , ōnis, f. (2. consterno), das Verlieren ... ... . hist. 1. 49 u. 2, 89), populi, Val. Max.: vulgi, Tac.: creditorum, Val. Max. – c. muliebris, Liv.: c. ...