2. Avītus , ī, m., röm. Zuname, zB. A. Cluentius Avitus, Cic. Clu. 11. Vgl. Alcimus.
2. acūtus , Abl. ū, m. (acuo), das Schärfen, acus ab acutu, Prisc. 6, 78.
2. cūpula , ae, f. (Demin. v. 2. cupa), die kleine Kurbel, Cato r. r. 21, 3.
2. alitus , ūs, m. (alo), die Ernährung, Suet. vit. Vergil p. 57 Reiff.
2. carmen , minis, n. (caro, ere), die Krempel, Ven. Fort. init. epist. praem. carm. 5, 6.
2. appeto , ōnis, m., der nach etwas leidenschaftlich strebt, Laber. com. 96.
2. Cicūta , ae, m., Name eines Wucherers bei Hor. sat. 2, 3, 69 u. 175.
2. dentio , ōnis, f. (1. dentio), das Zahnen, Plin. Val. 1, 4, 2.
2. gaulus , ī, m. = merops (w. s.), Isid. orig. 12, 7, 34.
2. cynara , ae, f. = cinyra (w. s.), Ps. Cypr. de spect. 2 u. 3.
2. dolōsē , Adv. = dolenter, Corp. inscr. Lat. 12, 1939.
2. capēdo = inter parietem spatium, Gloss. IV, 316, 18.
3. capulo , āre, abschneiden, abbrechen, Anthim. 75.
3. foedus , ī, m., altlat. = hoedus, Paul. ex Fest. 84, 5.
2. cēnseo = succenseo, zürnen, Varr. sat. Men. 72.
3. fāstūs , uum, m. plur., s. 2. fāstus /.
2. baccha , ae, f., der Wein, Varr. LL. 7, 87.
2. Gallus , Gallier, gallisch, s. 1. Gallī.
2. dē-mēto , richtiger dimeto, w. s.
2. fābulo , āre, s. fābulor a. E. /