altercābilis , e (altercor), Worte wechselnd, altercabilem conserere sermonem, ein Wechselgespräch, Zwiegespräch halten (= altercari sermonem, s. altercor no. I), Arnob. 5, 3.
aedificiālis , e (aedificium), zu den Gebäuden gehörig, Haus-, Not. Tir. 81, 63 a . – / Dict. 5, 12 jetzt anteaedificialis, w.s.
approbābilis , e (approbo), billigenswert, Ps. Cypr. de sing. cler. 6: non est tamen approbabile (zu billigen), quod etc., Gregor. M. ep. 11, 64.
apangelticos , on (ἀπαγγελτικός) erzählend, poëma, Suet. fr. p. 5, 1 R. u. Gramm.
accēnsibilis , e (accendo) = καύσιμος, entflammend, lodernd, ignis, Vulg. Hebr. 12, 18.
acceptābilis , e (accepto), annehmbar, wohlgefällig, Eccl. u. spät. ICt. – Adv. acceptābiliter , Eccl.
aequivocātio , ōnis, f. (aequivocus), der Doppelsinn, Boëth. herm. prim. 1, 7. p. 94, 15 u.ö.
agnōscibilis , e (agnosco), erkennbar, erkenntlich, Tert. adv. Val. 27. Augustin. serm. 341, 1.
allaudābilis (ad-laudābilis), e, sehr lobenswert, opera, Plaut. Pers. 673: opus, Lucr. 5, 158.
agnitiōnālis , e (agnitio), erkennbar, erkenntlich, Tert. adv. Valent. 27.
adhaesibilis , e (adhaereo), anhänglich, Schol. Hor. carm. 3, 19, 28 (lentus amor: adhaesibilis).
abōminābilis , e (abominor), verabscheuenswert, abscheulich, Spät.
anhēlābundus , a, um (anhelo), keuchend, Charis. (I) 49, 4 K.
adversābilis (advorsābilis), e (adversor), widerspenstig, *Acc. tr. 158.
appagineculī , ōrum, m., Zieraten, Vitr. 7, 3, 5 R.
accessibilis , e (accedo), zugänglich, Eccl.
Antiochēnsis , e, s. Antiochīa u. Antiochus.
apocatastasis , is, Akk. in, f. (ἀποκατάστασις), als t. t. der Astron. = die Wiederkehr auf den frühern Standpunkt, ...
apemphaenonta (ἀπεμφαίνοντα), Rufin. in metr. Ter. p. 559, 25 K. (Graecus apemphaenonta solet memorare poeta, inmanifesta vocant haec carmina voce latina).
anticatēgoria , ae, Akk. ān, f. (ἀντ ... ... ;α), die Gegenklage, Mart. Cap. 5. § 469. Augustin. c. Crescon. 3, 26 u. 74.