accentor , ōris, m. (cantor), der mit andern die gleiche Stimme singt, Isid. 6, 19, 13 (neben succentor u. incentor).
acerneus , a, um (acer, eris), ahornen, aus Ahornholz, pocula, Ven. Fort. carm. praef. 5: cancelli, Corp. inscr. Lat. 14, 2794.
accrētio , ōnis, f. (accresco), die Zunahme, accretio et deminutio luminis (des Mondlichts), Cic. Tusc. 1, 68.
ablepsia , ae, f. (ἀβλεψία), die Verblendung, Serv. Verg. Aen. 7, 647.
acerōsus , a, um (acus, eris), voll Spreu, far, Lucil. sat. 15, 29: panis, Paul. ex Fest. 187, 7.
absūmēdo , inis, f. (absumo), das Auszehren, im Wortspiel b. Plaut. capt. 904.
acinōsus , a, um (acinus), weinbeerartig, semen asari, Plin. 12, 47: caulis, Plin. 21, 109.
abnuitio , ōnis, f. (abnuo), die Verneinung, Paul. ex Fest. p. 108, 7.
aciditās , ātis, f. (acidus), die Säure, Marc. Emp. 20, 88.
acētōsus , a, um, (acetum) essigsauer, sauer, Apic. 1, 2.
abneptis , is, f. = avi neptis, die Ururenkelin, Suet. Nero 35, 1.
abacinus , a, um (abacus), der Prunktische, spatia, Plin. 35, 3 ed. Detl.
acciduus , a, um (1. accido) zustoßend, Paul. Nol. ep. 7, 2.
2. accēnsus , a, um, Partic. v. accendo, w.s.
abortium , ī, n. (aborior) = 2. abortio, Hieron. ep. 22, 13.
Abȳdēnus , a, um, s. Abȳdus.
acclīvus , a, um, s. acclīvis /.
... M. – B) übh. an etwas heranbringen; dah. a) beilegen, diis effigiem, Curt.: alci verba, in ... ... , Quint. – b) zukommen lassen, α) übh., verwenden, anwenden, geben, ... ... Suet. Aug. 98, 5 u. Dom. 8, 1. – u. so se alci, ...
... , I) = abwischend entfernen: a) eig.: araneas, Titin. com.: sudorem sibi, Plaut.: cruorem, ... ... als t.t. der Schifferspr., remos, die R. abstreifen u. so zerschellen, Curt. 9, 9 (35), 16. – b ...
... anseres de frumento, Plaut.: neminem a congressu meo, Cic.: canem a corio uncto, Hor.: alqm aedibus ... ... durch Einschüchterung abhalten, alqm, Komik., Suet. u.a.: ipsā solitudine absterriti, Liv.: m. ab u. Abl., homines a pecuniis accipiendis, Cic.: ab urbe ...