Aeneadēs , s. Aenēas.
Aeolicus , a, um, s. Aeolēs.
Aegēnsis , s. Aegae.
Aeolidēs , s. Aeolus.
aedūlium , s. edūlium.
Acchulla , s. Acilla.
Actiacus , a, um, s. Actium.
aequipar ..., s. aequiper...
accersio , s. arcessio.
Acradina , s. Achradina.
advocito , s. arvocito.
Acrunoma , s. Acronoma.
ad-rog... , s. arrog...
... die Hinneigung, Q. Cic. – b) als rhet. Figur = συνεζευγμένον, die Beziehung eines ... ... ) übh.: virtutis, kräftige Mitwirkung, Cic.: verborum, Cic. – b) als rhet. t.t., der das Absolute des Satzes aufhebende ...
aemulātio , ōnis, f. (aemulor), das Bestreben, ... ... andern gleich zu tun, sowohl im guten als im üblen Sinne (s. Cic. Tusc. 4, 17), I) im guten Sinne, die ...
abscessus , ūs, m. (abscedo), der Weggang, Fortgang ... ... andern Aufenthalt, causa abscessus, Tac.: continuus abscessus, Zurückgezogenheit, Tac. – b) v. Lebl.: solis, Cic.: inter abscessum noctis, Suet. fr.: ...
... admonitu fit status iste boni, Ov. – b) durch Ansprache an die Erkenntnis, Einsicht, α) die ... ... admonitu tuo, Cic.: amici tali admonitu, Cic.: admonitu mortis, Ov. – β) die Ermahnung zu etw., der Zuspruch, ...
Aegial eu s , eī, m. (Αἰγιαλεύς), I) Sohn des Äetes, Bruder der Medea, sonst Absyrtus gen., Pacuv. bei Cic. de nat. deor. 3, 48. Iustin. 42 ...
adoptātio , ōnis, f. (adopto) = adoptio (w.s.), die Annahme an Kindesstatt, Gell. 5, 19, 2: Theophani, Cic.: adoptatione in regnum pervenisse, Sall.: in adoptationem venire, Spart.: per adoptationem in alterius familiam transire, Boëth.: ...
acephalus , um (ἀκέφαλος), ... ... versus, Mar. Victor. 67, 17; 135, 32; 137, 33 K. Mar. Plot. 452, 20 K. Terent. Maur. 2349; 2427 u. 2459. Vgl. Gloss. ...