accubātio , falsche Lesart für accubitio, w.s.
Accītānus , -ānī , s. Accī.
Accherūns etc., s. Acherūnsetc.
Abentīnus , s. 1. Aventīnus.
absentium , s. absinthium.
ab-invicem , Adv., s. invicem.
abssectus , s. absectus.
Acharneus , s. Acharnae.
... natura desiderat, abundantia et copia, Cic. – m. Abstrakten, voluptatum, Cic.: non otii abundantia (Überschwänglichkeit), sed ... ... ;ησμονή), Suet. Claud. 44, 3. – b) an Geld u. Gut, der Überfluß, der ... ... . dogm. Plat. 2, 4 in. – c) an Früchten, reicher Ertrag einer ...
Achaemenēs , is, m. (Ἀχαιμέ ... ... 1) Achaemenidae , ārum, m. (Ἀχαιμενίδαι), die Achämeniden (s. vorher), Plin. 6, 98. – 2) Achaemenius ...
Aborīginēs , um, m., die Aboriginer, das Stammvolk der Latiner, urspr. im Gebirge um Reate seßhaft, Cato orig. 1, 5. Cic. de rep. 2, 5. Sall. Cat. 6, 1. Liv. 1, 1 sq. ...
acclāmātio , ōnis, f. (acclamo), I) das Zurufen, Zuschreien, Cornif. rhet. u.a. – II) insbes.: der Zuruf, als laute Äußerung des Mißfallens, mit u. ohne adversa, Cic. ep. u.a ...
... schicklich, passend zu etwas, m. Dat., valles od. nox accommoda fraudi, Verg. u. ... ... multi ominosum putarunt et morti accommodum, auf den Tod hindeutend, Lampr.: m. ad u. Akk., non omne vivum reptile accommodum ad usum ...
accumulātē , Adv. m. Superl. (accumulo), gehäuft = überreichlich, omnia prolixe accumulateque polliceri, Apul. met. 10, 27: munus hoc accumulatissime tuae largiamur voluntati, Cornif. rhet. 1, 27.
... , Adv. (absconditus), versteckt, I) eig., Vulg. iudic. 4, 21 u.a. – ... ... (Ggstz. patentius et expeditius), Cic. de inv. 2, 69. – b) dem Inhalt nach tief, mit tiefem Sinn, disseri, ...
acclīvitās , ātis, f. (acclivis), die ... ... a) = die ansteigende Richtung, die Erhebung, collis, Caes. b.G. 2, 18, 2: absol., Col. 2, 4, 10. – b) die sanft ansteigende Anhöhe, Amm. 14, 2, 13: Plur ...
absurditās , ātis, f. (absurdus), I) der widrige Klang, Mißklang, soni, Prisc. part. XII. vers. Aen. 7, 152. – II) übtr., die Ungereimtheit, Augustin. ep. 89, 5; 137, 6 u. ...
abietārius , a, um (abies), zum Tannenholz-, übh ... ... Holzhandel, Paul. ex Fest. 27, 11. – subst., abietarius, ī, m., der Tischler, Vulg. exod. 35, 35.
ab-renūntio , āre, entsagen, absagen, m. Dat. u. absol., Eccl.
acerbitūdo , inis, f. (acerbus) = acerbitas (w.s.), nach Gell. 13, 3, 2.
Buchempfehlung
1587 erscheint anonym im Verlag des Frankfurter Druckers Johann Spies die Geschichte von Johann Georg Faust, die die Hauptquelle der späteren Faustdichtung werden wird.
94 Seiten, 6.80 Euro