actaea , ae, f. ein starkriechendes Kraut, Christophskraut (Actaea spicata, L.), Plin. 27, 43.
ābaeto , ere, (a u. baeto), weggehen, Plaut. truc. 96. Vgl. abito.
abigeo , ātum, āre (ab u. ago), wegtreiben, Cypr. ep. 71, 2.
Achāia , -ias , -icus , -is , -ius , s. Achaeī.
absēns , entis, Partic. v. absum, w.s.
acarna od. -nē , s. acharnē.
acīdia , ae, f., s. acēdia.
absīda , ae, f., s. apsis /.
acrōma , s. acroāma,.
ab-bīto , ere, s. ābīto.
acīsco , s. acēsco.
acipes , s. agipēs.
accado , s. 1. ac-cido /.
Actius , a, um, s. Actium.
aculos , s. acylos.
Acylla , s. Acilla.
acsula , s. axula.
... , 11. – als t.t. der Geschäftsspr., rationes accipere, sich R. ablegen ... ... .: alqm verberibus ad necem, Cic.: u. als milit. t.t., alqm male acc., jmdm. eine Schlappe beibringen, ... ... = accepistine, Komik. (s. Müller Nachträge zur Plaut. Prof. S. 101). – Archaist. ...
... anzünden, wie ein Licht usw., virtutum quasi scintillulae, e quibus accendi philosophi ratio debet, ... ... (me), quare cupiam, Hor.: amore accensus, irā accensus, Liv.: u. so alqm contra alqm od. in alqm, aufbringen, aufreizen, Sall. u. Tac. – im Ggstz., ...
... propter nimiam exilitatem, Val. Max.: vox acerbissima, Cornif. rhet. u. Sen. – Acc. Plur. neutr. poet. für das ... ... , Suet.: subst., acerbus, bitterer Tadler, Bekrittler, Hor.: acerbos e Zenonis schola exire, Sauertöpfe, Cic. ...