adōrātor , ōris, m. (adoro), der Anbeter, Eccl.
acuārius , ī, m. = aquarius no. II, A, 2, w.s.
abolitus , ūs, m. (aboleo) = abolitio, Cassiod. var. 4, 41.
admīstus , Abl. ū, m., s. admīxtus.
... habitatione, sich gefällig erweisen, Cic. ep. 13, 2 M. – B) übh. an etwas heranbringen; dah. a) ... ... alci verba, in den Mund legen, Quint. – b) zukommen lassen, α) übh., verwenden ...
... Nep.: finis bonorum est adeptum esse omnia e natura et animo et corpore et vita, Cic.: quod adeptus ... ... omnium triumphorum lauream adepte maiorem, Plin. 7, 117: m. Genet., rerum adeptus est, Tac. ann. 3, 55. – m. folg. ut od. ...
... , a, um, PAdj. m. Comp. u. Superl. (v. absolvo), I) ... ... Cic.: necessitudo, Cic.: donatio, ICt. – dah. als gramm. t.t., nomen abs., das ohne Beisatz einen vollständigen Sinn gibt (zB ...
... ), das Herbeirufen, Berufen; dah. prägn., als t.t. = die Berufung von Sachverständigen zu gemeinsamer ... ... . Überlegungszeit, Aufschub, Frist, Sen. u.a. – b) in concr., meton. = die zur ...
... od. fletum, Cic.: peniculo seriem litterarum, Amm. – als t.t. der Schifferspr., remos, die R. abstreifen u. so zerschellen, Curt. 9, 9 (35), 16. – b) übtr., etw. (Unangenehmes) benehmen ...
... Komik., Suet. u.a.: ipsā solitudine absterriti, Liv.: m. ab u. Abl., homines a pecuniis accipiendis, Cic.: ab ... ... conspecta moenia, Liv.: abst. eos a tam detestabili consilio, Liv. – m. bl. Abl., animos vitiis, Hor.: alqm incepto, ...
... Ov. met. 8, 570. – Sing. Acarnān , ānis, m. (Ἀκαρνάν), der Akarnanier, ... ... ;ς), akarnanisch, coniuratio, Liv. 26, 25, 16. – B) Acarnānus , a, um, akarnanisch, civis ...
... vel voluntatis, die Hinneigung, Q. Cic. – b) als rhet. Figur = συνεζευγμένον, ... ... ) übh.: virtutis, kräftige Mitwirkung, Cic.: verborum, Cic. – b) als rhet. t.t., der das Absolute des Satzes aufhebende, der beschränkende Zusatz, ...
adiūnctus , a, um, PAdj. m. Compar. u. Superl. (v. ... ... adiunctum esse, Cic.: propiora huius causae et adiunctiora, Cic. – b) als rhet. u. dial. t.t., adiunctum negotio, das einer Sache Verwandte u. Ähnliche nebst den sie ...
accūsātor , ōris, m. (accuso), der Anschuldiger, Beschuldiger, I) im allg ... ... accusatorem subdere, Tac.: eundem accusatorem capitis sui ac iudicem esse, Liv. – b) der heimliche Ankläger, der Angeber, Denunziant (delator), Iuven ...
... abstrūsus , a, um, PAdj. m. Compar. (v. abstrudo), wohl verborgen, versteckt, ... ... (ungewiß), welcher (Gott) usw., Amm. 17, 7, 10. – b) v. Pers., verschlossen von Charakter, Tac. ...
2. āctuārius , ī, m. (ago), I) der Geschwindschreiber, Sen. u. ... ... . mil. 2, 19. Tzschucke zu Eutr. 9, 9. – b) actuarius sarcinalium principis iumentorum, ein kaiserl. Beamter, der das Herbeiholen ...
advocātus , ī, m. (eig. Partic. v. advoco), der Herbeigerufene, ... ... ließ und dieselbe durch seine Gegenwart unterstützte, Cic. u.a. – b) zur Kaiserzeit = patronus causae, der für jmd. den Prozeß ...
acolūthos u. -us , on u. um ( ... ... I) nachfolgend; subst., acoluthus (acolythus, acolitus, acoletus), ī, m., ein Unterdiener od. Gehilfe des Priesters bei gewissen Feiergebräuchen der röm. Kirche ...
abscessus , ūs, m. (abscedo), der Weggang, ... ... continuus abscessus, Zurückgezogenheit, Tac. – b) v. Lebl.: solis, Cic.: inter abscessum noctis, ... ... v.d. Sonne, Lact. – meton., als mediz. t.t., ein Abszeß, Eitergeschwulst, Eitergeschwür, Cels.
accipiter , tris, m. (wohl aus *acupeter = ὠκυπέτης, der Schnellflieger, mit volksetymol. Anlehnung an accipere), ein Habicht, Falke, Stoßvogel, bald der gemeine Habicht, Taubenstößer (Falco palumbarius, L.), bald der Edelfalke ...
Buchempfehlung
Der Teufel kommt auf die Erde weil die Hölle geputzt wird, er kauft junge Frauen, stiftet junge Männer zum Mord an und fällt auf eine mit Kondomen als Köder gefüllte Falle rein. Grabbes von ihm selbst als Gegenstück zu seinem nihilistischen Herzog von Gothland empfundenes Lustspiel widersetzt sich jeder konventionellen Schemeneinteilung. Es ist rüpelhafte Groteske, drastische Satire und komischer Scherz gleichermaßen.
58 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro