avunculus (archaist. avonculus), ī, m. (Demin. v. avus), der Oheim, I) der Oheim als der Mutter ... ... Gloss. IV, 209, 48. Corp. inscr. Lat. 2, 713 u. ö.
al-lubēsco (ad-lubēsco), ere (ad u. lubet), ... ... . Cap. 1. § 25; u. so 1. § 31 u.ö. (s. Kopp zu 1. § 25. p. 67).
ante-fīxus , a, um (Partic. v. ungebr. antefigere), vorn befestigt, vorgeschlagen, angenagelt, truncis arborum antefixa ora, Tac. ann. 1, 61 ... ... Römer auf ihren Giebelzinnen, Cato bei Liv. 34, 4, 4 u.ö.
Aeculānum , ī, n., Stadt der Hirpiner in Samnium, im ... ... Äk., die Äkulanenser, Corp. inscr. Lat. 9, 1151 u.ö. – b) Aeculānī , ōrum, m., die Einw. von Äk ...
appositum , ī, n. (1. appositus), der Beisatz, επίθετον, I) als gramm. t. t. = das Beiwort, Adjektiv, ... ... das Beiwort, Epitheton, Quint. 8, 2, 10 u. ö.
Appennīnus (besser als Āpenninus), ī, m. (vom gallischen ... ... 33, 6. Mela 2, 4, 2. Plin. 2, 194 u. ö. Lucan. 2, 396, mit bis tief in den Sommer von Eis ...
Agrigentum , ī, n. (bei den Griechen Ἀκράγας, dah ... ... Römer, Cic. Verr. 2, 63. Liv. 24, 35, 6 u.ö. – Dav. Agrigentīnus , a, um, agrigentinisch, sal, ...
austēritās , ātis, f. (austerus), die Herbheit, Strenge ... ... (Ggstz. claritas), Plin. 9, 134; 35, 97 u. ö.: brumalis austeritas terrestrium viscerum, Apul. de mund. 23. – II) ...
antecursor , ōris, m. (antecurro), der Vorläufer, ... ... b.G. 5, 47, 1; b.c. 1, 16, 3 u.ö. – II) übtr.: a) übh.: antecursores frugum, v ...
aedīlicius (nicht aetilitius), a, um (aedilis), den Ädilis betreffend, zum Ädilen gehörig, von ihm herrührend, ädilizisch, des (der) Ädilen, Ädilen-, ... ... ēdīlicius geschr. Corp. inscr. Lat. 3, 4864 u. 5527 ö.
Archemorus , ī, m. (Ἀρχέμορ ... ... 13. Auson. eglog. (V) 12, 3. p. 14 Schenkl u. ö. – Auch die Quelle od. der Fluß Largia, den die Wärterin ...
... VII Vahlen: arqu. Latonius, Host. bei Macr. a. a. O.: deus arc., Ov. met. 1, 441: arqu. dea, Naev. bei Macr. a. a. O. Acc. tr. 52: bl. arqu., Acc. tr. ...
antecēdēns , dentis, PAdi. (v. antecedo), voraus-, ... ... voraus- od. vorhergehende (bewirkende) Ursache, Cic. de fat. 24 u.ö. – so auch subst., antecedens, das Vorhergehende, früher Stattfindende, als ...
animadverto (animadvorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ( aus ... ... , Cic.: die Partic. auch in bezug auf das Vergehen, o facinus animadvertendum, die Strafe verdient, Ter.: ea primum ab illo animadvertenda ...
Bellerophōn , phontis, m. (Βελλερο ... ... 325. Hyg. fab 57. Mythogr. Lat. 1, 71 u. 72 ö. Apul. met. 7, 26 u. 11, 8. Fulg. ...
Aristarchus , ī, m. (Ἀρίσταρ ... ... Hor. de art. poët. 450. Cic. Pis. 75): quid ais, o columen litterarum et nostrorum temporum Aristarche! Hier. ep. 57, 12. – ...
antelūcānus , a, um (ante u. lux), vor ... ... Morgen, Form -um, Macr. sat. 1, 17, 41: Form -o, Itala Ion. 4, 7 (frgm. Weing. p. 83 R.).
artigraphus (artigrafus), ī, m. (ars u. γράφω), der Verfasser eines grammatischen od. rhetorischen Lehrbuchs, Serv. Verg. Aen. 1 ... ... K. Isid. 2, 9, 8. Cassiod. 145, 31 K. u. ö.
arithmēticus , a, um (ἀριθμητ ... ... Att. 14, 12, 3. Boëth. inst. mus. 2, 4 u. ö. Hieron. vir. ill. 54. p. 39. 2 Herding.
alabastrītēs , ae, Akk ēn, m. (ἀλα ... ... ein Kalk-, nicht, wie unser Alabaster, Gipsstein), Plin. 36, 60 u.ö., s. Romé l'Isle de antiquorum Alabastrite in Nov. Act. ...
Buchempfehlung
Seine naturalistische Darstellung eines Vater-Sohn Konfliktes leitet Spitteler 1898 mit einem Programm zum »Inneren Monolog« ein. Zwei Jahre später erscheint Schnitzlers »Leutnant Gustl" der als Schlüsseltext und Einführung des inneren Monologes in die deutsche Literatur gilt.
110 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro