adhaesus , ūs, m. (adhaereo), das Anhangen, Angewachsensein, pulveris, umoris, Lucr. 3, 381; 6, 471: membrorum, Lucr. 5, 839: tenue locis quia non potis est adfigere adhaesum, Lucr. 4, 1243. Vgl. Non. 73 ...
Acesīnus , ī, m. I) Nbf. v. Acesines, w.s. – II) ein Fluß auf der taurischen Halbinsel, Plin. 4, 83. – Dav. Acesīnus , a, um, acesinisch, agmina, Val. Flacc. ...
aestuōsē , Adv. m. Compar. (aestuosus), glühend, umeris inarsit aestuosius, Hor. epod. 3, 17. – / Wegen Plaut. Bacch. 471 s. aestuōsus no. II.
aerūgino , āvī, āre (aerugo), mit Kupferrost überzogen werden, rosten (eig. u. übtr.), Eccl. (s. Rönsch Itala p. 154).
acūtālis , e (acutus), spitz zulaufend, Gromat. vet. p. 132 ed. Goes. (aber s. ed. Lachm. p. 214, 7).
Aethalia , ae, f. (Αἰθαλία), I) = Ilva, w.s. – II) der alte Name der Insel Chios, Plin. 5, 136.
abreptus , ūs, m. (abripio), die Entführung eines Mädchens, Schol. in Caes. Germ. Arat. p. 396, 4 ed. Eyss.
accursus , ūs, m. (accurro), das Herzulaufen, der Anlauf, das schnelle Anrücken, Tac., Val. Max. u.a.
acridium , ī, n. = diagrydion (w.s.), Isid. 17, 9, 64 (wo viell. diacridium zu lesen).
aegritās , ātis, f. (aeger), Krankheit, Ps. Cypr. adv. Iud. 5 (p. 137, 19 H.).
abditūdo , dinis, f. (abdo), die Verborgenheit, Virg. gramm. 83, 4 H.
accubito , āre = accubo (w.s.), Sedul. in carm. pasch. praef. 2.
Aesōpēus , - icus , - īus (- ius ), s. Aesōpus.
2. accēnsus , a, um, Partic. v. accendo, w.s.
acuārius , ī, m. = aquarius no. II, A, 2, w.s.
abolitus , ūs, m. (aboleo) = abolitio, Cassiod. var. 4, 41.
admīstus , Abl. ū, m., s. admīxtus.
aerārium , ī, n., s. aerārius no. II, B, 2.
admīstio , ōnis, f., s. admīxtio.
abscissē , falsche Lesart st. abscise, w.s.