accessito , āvī, āre (Frequent. v. accedo), fort u. fort herzukommen, Cato orig. 1. fr. 20 ed. Iord.
ab-orīscor , scī (Nbf. v. aborior, wie experiscor b. experior), vergehen, Lucr. 5, 731 (733).
accolātus , ūs, m. (accolo), das Wohnen an einem Orte, Augustin. in psalm. 104, 15.
Adōnidius , a, um (Adonis), adonisch, metrum (s. Adōnius unter 2. Adoneus), Mar. Victorin. 73, 8.
1. accīnctus , ūs, m. (accingo), das Sich-Wappnen mit usw., Eccl.
abigeātus , ūs, m. (abigeo), der Viehdiebstahl, Viehraub, ICt.
aedīlātus , ūs, m. (aedilis) = aedilitas, Paul. ex Fest. 13, 9.
ad-quiēsco , ad-quīro , adquīsītio etc., s. acqu.
adsūetūdo , adsuētus , s. assuētūdo, assuetus.
accubātio , falsche Lesart für accubitio, w.s.
Accītānus , -ānī , s. Accī.
aeditimus , ī, m., s. aeditumus.
Accherūns etc., s. Acherūnsetc.
Abentīnus , s. 1. Aventīnus.
Adriān... , s. Hadrian...
acipēnser , s. acupēnser.
ad-subrigo , s. as-surgo.
Aegiēnsis , s. Aegion.
acrocōlia , s. acro.
Abessalom , m., s. Absalom.