aequibilis , e (aequus), in einen leidlichen Zustand gebracht, sich leidlich befindend, si aequibilis aeger fiat, Cael. Aur. chron. 3, 8, 140.
amīcābilis , e (amicus), freundschaftlich, Spät. – Dav. das Adv. amīcābiliter , Spät.
arbitrātor , ōris, m. (arbitror) = arbiter (no. II, 2), w. s., Gloss. II, 368, 12. – Dav.
admīrātīvē , Adv. (admirativus), wunderbarerweise, Schol. Lucan. 2, 273. p. 138 W.
agitābilis , e (agito), leicht beweglich, aër, Ov. met. 1, 75: lapis sensu agitabilis nullo, Arnob. 7, 50.
ap-prōmitto (ad-prōmitto), ere, noch dazu, d.i. auch in meinem Namen versprechen, Cic. Rosc. Am. 26.
aedituālis , e (aedituus, a), zum Tempelhüter od. zur Tempelhüterin gehörig, Tert. de pudic. 16.
adviābilis , e (ad u. vio), zugänglich, petra uno adviabilis calli, Itin. Alex. 45.
applicātus , a, um, PAdi. (v. applico), fest anliegend, aures, Varr. r. r. 2, 7, 5.
angariālis , e (angaria), zum Frondienst gehörig, Cod. Theod. 8, 5, 4. § 1.
arbitrālis , e (arbiter), schiedsrichterlich, iudicatio, Macr. sat. 7, 1. § 7.
amphorālis , e (amphora), das Maß einer Amphora fassend, vas, Plin. 37, 27.
adōrābilis , e (adoro), anbetungswert, Apul. met. 11, 18.
acerbitūdo , inis, f. (acerbus) = acerbitas (w.s.), nach Gell. 13, 3, 2.
aequanimis , e (aequus u. animus), nachsichtig, Hermae Past. 2, 12, 1.
arcuātilis , e (arcus), gewölbt, caminus, Sidon. ep. 2, 2.
Antiochīus , s. Antiochus a.E.
Algidēnsis , e, s. 2. Algidus.
arcitectus = architectus, w. s.
aperibilis , e, s. apertibilis.