adulēsco , s. 2. adolēsco.
1. adauctus , a, um, s. ad-augeo.
ad-nāscor , s. agnāscor.
Aeneadēs , s. Aenēas.
Aeolicus , a, um, s. Aeolēs.
Aegēnsis , s. Aegae.
Aeolidēs , s. Aeolus.
aedūlium , s. edūlium.
Acchulla , s. Acilla.
Actiacus , a, um, s. Actium.
accersio , s. arcessio.
Acradina , s. Achradina.
advocito , s. arvocito.
Acrunoma , s. Acronoma.
ad-rog... , s. arrog...
... re, Nep.: finis bonorum est adeptum esse omnia e natura et animo et corpore et vita, Cic.: quod adeptus est per ... ... 8, 15. – öfter Partic. adeptus, Sall. u.a. (s. Kritz u. Fabri zu Sall. Cat. 7, 3 ... ... Neue-Wagner Formenl. 3 Bd. 3. S. 23). – b) übh. etw. ...
aemulātio , ōnis, f. (aemulor), das Bestreben, ... ... andern gleich zu tun, sowohl im guten als im üblen Sinne (s. Cic. Tusc. 4, 17), I) im guten Sinne, die ...
abscessus , ūs, m. (abscedo), der Weggang, Fortgang, a) v. Pers.: Ulixi, viri, Dict.: bes. im Kampfe, der Abzug, Rutulûm, Verg.: u. absol. (Ggstz. aditus, das Anrücken), Tac ...
aeditumus (aeditimus), ī, m. (v. aedes, wie ... ... u. 52. Varr. LL. 7, 12; 8, 61; r.r. 1, 69, 2. Cic. Verr. 4, 96. Serv. ap. ...
Aegial eu s , eī, m. (Αἰγιαλεύς), I) Sohn des Äetes, Bruder der Medea, sonst Absyrtus gen., Pacuv. bei Cic. de nat. deor. 3, 48. Iustin. 42 ...