exāctē , Adv. (exactus), genau, gewissenhaft, Sidon. epist. 7, 9, 2: Compar. exactius, Mela prooem. § 2. u. 1, 4, 5 (1. § 24). Gell. 1, 3, 21: Superl. exactissime, Sidon. ...
aquātē , Adv. (aquatus), wässerig, dünn, Compar. bei Plin. Val. 1, 10 u. Soran. Lat. p. 26, 8. Superl. bei Cael. Aur. chron. 1, 4, 94.
abditē , Adv. (abditus), versteckt, tief, quae abdite occulta penetravit, Ambros. Iob et David 1, 9, 29. – / Cic. Verr. 2, 181 jetzt abdita.
in-ante , Adv., nach vorn, Commodian. instr. 2, 5, 7. Veget. mil. 1, 20 u.a. Spät. Vgl. P. Geyer in Wölfflins Archiv 7, 408.
ēlēctē , Adv. m. Compar. (electus), mit Wahl, discripte et electe, Cic. de inv. 1, 49: electius loqui, Gell. 18, 7, 2.
dicātē , Adv. m. Superl. (dicatus), ergeben, dicatissime devoti numini eius fecerunt, Corp. inscr. Lat. 8, 8777.
fūcātē , Adv. (fucatus), geschminkt, Compar. fucatius, Auson. lib. protrept. (XIII) 1, 7. p. 36, 7 Schenkl.
faustē , Adv. (faustus), günstig, ut eis hominibus... ea res fauste feliciter prospereque eveniret, Cic. Mur. 1.
irritē , Adv. (irritus), vergeblich, Augustin. serm. 49, 3 Mai. Cassiod. var. 1, 4, 11; 3, 27, 1 u. 7, 27.
licitē , Adv. (licitus), erlaubterweise, mit Recht (Ggstz. illicite), Marcian. dig. 30, 1, 114. § 5.
meletē , ēs, f. (μελέτη), die auch chamaeleon gen. Pflanze, Ps. Apul. herb. 25.
aptōtē , Adv. (ἀπτώτως), indeklinabel, Prob. gramm. (IV) 120, 29.
maestē , Adv. (maestus), traurig = wehmütig (Ggstz. hilare), Cornif. rhet. 3, 24.
impite = impetum facite, Paul. ex Fest. 109, 17 (wo man impitte = impetite [v. impeto] vermutet.)
mūnītē , Adv. (munitus), verwahrt, munitius, Varro LL. 5, 141.
cēlātē , Adv. (celatus), heimlich, insgeheim, non cel., Amm. 14, 7, 21.
aetitē , Akk. ēn, f., eine uns unbekannte Schlingpflanze, Plin. 24, 139.
frāctē , Adv. (fractus), weibisch, loqui, Phaedr. append. 8, 2 M.
aristē , ēs, f., Name eines Edelsteins, Plin. 37, 159 (Detl. enariste).
moestē , Adv., s. maestē.