abnuitio , ōnis, f. (abnuo), die Verneinung, Paul. ex Fest. p. 108, 7.
amōrātus , a, um (amor), liebevoll, Corp. inscr. Lat. 6, 10185.
adamātor , ōris, m. (adamo), der Liebende, Tert. de cult. fem. 2.
adōrātus , Abl. ū, m. (adoro), die Anbetung, Eccl.
anīsātum , ī, n. (anisum), der Aniswein, Plin. Val. 5, 34.
amīciter , Adv. = amice, Pacuv. tr. 131. Plaut. Pers. 255; vgl. Prisc. 15, 13.
aciditās , ātis, f. (acidus), die Säure, Marc. Emp. 20, 88.
adauctor , ōris, m. (adaugeo), der Erhöher, Tert. de test. anim. 2.
ad-neptis , richtiger atneptis, is, f., die Ururgroßenkelin, ICt.
adōrātor , ōris, m. (adoro), der Anbeter, Eccl.
adūnītus , a, um (ad u. unio), vereinigt, Eccl.
abneptis , is, f. = avi neptis, die Ururenkelin, Suet. Nero 35, 1.
animitus , Adv. (animus), von Herzen, Non. 147, 27.
abolitus , ūs, m. (aboleo) = abolitio, Cassiod. var. 4, 41.
admīstus , Abl. ū, m., s. admīxtus.
admīstio , ōnis, f., s. admīxtio.
altertra = alterutra, nach Paul. ex Fest. 7, 15.
ad-īnstar , richtiger ad instar, s. īnstar.
adrēctus (arrectus), a, um, s. ar-rigo.
aggrētus , s. ag-gredior a.E.