anatocismus , ī, m. (ἀνατοκισμός), Zins auf Zins, der Zinseszins, Cic. ad Att. 5, 21, 11 sq. Corp. inscr. Lat. 10, 3334.
acatalēctus , a, um (ἀκατάληκτος) akatalektisch, d.i. am Ausgange vollständig, versus, species carminum, Gramm.
arātiuncula , ae, f. (Demin. v. aratio), ein kleines Stück Artland, ein kleiner Acker, Plaut. truc. 148: duae aratiunculae, Vulg. 1. regg. 18, 32.
amātōrculus , ī, m. (Demin. v. amator, s. Prisc. 3, 30), ein Liebhaberchen, Plaut. Poen. 236.
agathodaemōn , onis, Akk. Plur. onas, m. (ἀγαθοδαίμων), der wohltätige Genius, griech. Benennung der ägyptischen Heilschlange, der »Kneph- od. Knuphschlange«, Symbols der wohltätig wirkenden Götterkraft in ...
anathematizo , āvī, ātum, āre (ἀναθεματίζω), I) jmd. verfluchen, u. absol. = sich verfluchen, Eccl. – II) mit dem Kirchenbann belegen, Eccl.
anathymiasis , is, f. (ἀναθυμίασις), der aufsteigende Dunst, die Blähung, Petr. 47, 6. Th. Prisc. part. 2, 1, 1.
acatalēcticus , a, um, falsche Lesart st. acatalectus, w.s.
amātio , ōnis, f. (amo), das Lieben, verliebte Treiben, der verliebte Umgang, die Liebschaft, ... ... Plaut. Poen. 1096: Plur., te di deaeque perduint tua cum amica cumque amationibus, Plaut. merc. 793.
Amathūs , ūntis, Akk. ūnta (Ἀμαθο ... ... 3, 15, 15. Tac. ann. 3, 62. – Dav. Amathūsiacus , a, um, von od. aus Amathus, ...
anatomicus , a, um (ἀνατομι ... ... de civ. dei 22, 24. – c) anatomica, ōrum, n., anatomische Vorschriften, Cael. Aur. acut. 3, 4, 33.