barrus , ī, m. (ein indisches Wort), der ... ... Anthol. Lat. 762, 53 (233, 53). Sidon. carm. 22, 55. Isid. 19, 17, 8; vgl. Gloss. ›barrus, ελέφας‹.
cattus (catus), ī, m. = αἴλουρος (Gloss.), der Kater, die männl. Katze, Pallad. 4, 9, ... ... 181, 3 (1093, 3) u. 375. 1 (1094, 1). Isid. 12, 2, 38.
baccho , āre (Bacchus), nach Art der Bacchanten lustschwärmen, pokulieren ... ... 7. – u. sich wütend gebärden, wüten, ille litibus, iste clamoribus, ille bacchabat iniuriis, Augustin. serm. 97, 13 ed. Mai.
aplūda (applūda), ae, f. (s. Walde, Etym. ... ... . ex Fest. 10, 14. – b) die Kleie, Plaut. Astr. fr. 6 u. Auct. b. Gell. 11, 7, ...
Ateste , is, n. (Ἀτεστέ), eine Stadt im Lande der Veneti, j. Este, Tac. hist. 3, 6, 4. Plin. 3, 130. – Dav. Atestīnus , a, um, atestinisch, ...
2. aliquī , Adv. (zsgz. aus Abl. aliquoi von aliquis), auf irgend eine Art, irgendwie, so gut wies geht (s. Brix Plaut. mil. 1182. Lorenz Plaut. most. 174), Plaut. aul. prol. 24 ...
byssus , ī, f. (βύσσος), feines Leinen, Batist, Kammertuch, Apul. met. 11, 3. Vulg ... ... Cap. 2. § 114. – Nbf. byssum , ī, n., Isid. 19, 27, 4.
Anaphē , ēs, f. (Ἀνάφη), eine vulkanisch entstandene Insel, östl. von Thera, eine der Sporaden, j. Namfi od. Anafi, Plin. 2, 202. Ov. met. 7, 461. Amm. 17, 7, 13.
axilla , ae, f. (Demin. v. ala), die Achselhöhle, Schol. Hor. epod. 12, 5. Isid. orig. 11, 1, 65. Vgl. Gloss. ›axilla, μασχάλη‹. ...
abūsus , ūs, m. (abutor), das Verbrauchen, der Verbrauch (Ggstz. usus, der Gebrauch), Cic. top. 17: res, quae in abusu sunt od. consistunt od. continentur, verbraucht werden, ICt ...
applar , āris, n., ein kleiner Löffel zum Essen der Eier (Gloss. Isid.), Sing., Pacuv. fab. inc. fr. LXII: Plur., Auson. epist. 21, 1. p. 181 Schenkl.
artaba , ae, f., ein ägypt. Maß trockener Dinge = ein attischer Medimnus, Auct. carm. de ponder. 89; vgl. Isid. 16, 26, 16. Placid. gloss. (V) 48, 23.
abūsor , ōris, m. (abutor), der etw. mißbraucht, ut (adulescentes) abusores rerum suarum esse dicantur, Salv. de gub. dei 8, 4.
cedria , ae, f. (κεδρία), das Zedernpech, Zedernharz, Col. 6, 32, 1. Plin. 29, 70. Scrib. 58. Isid. 17, 7, 33.
badizo , āre (βαδίζω), schreiten, marschieren, tolutim, Plaut. asin. 706.
Asiānē , - ānus , - archa , s. 1. Asia.
... hinzusetzen, A) eig.: a) übh.: ascr. MAGNO, Cic.: illud, quod ascripsit, ... ... u. als Bürger, alqm in civitatem, Cic.: im Passiv, ascriptum esse in id municipium, Cic.: ascriptum esse foederatis civitatibus u. in foederatis civitatibus, Cic.: alqm ascriptum Heracliensem ...
... Nom. u. Infin. ( wie δηλός εστι), membra nobis ita data sunt, ut ad quandam rationem vivendi data esse appareant, Cic. de fin. 3, 23 (u. ... ... . – / appareas = apparebis, Vulg. 4. Esdr. 11, 45.
... Hier. in Iesai. 24, 28. Isid. 11, 2, 25) = πτῶμα νεκροῦ (Gloss.), der gefallene, ... ... . § 118. p. 12, 38 D.), I) eig.: cadaverum ossa, Varr. LL.: odor cadaveris, Suet., cadaverum, Curt.: foetor cadaveris, ...
amphora ( später amfora), ae, f. (ἀμφορεύς, zsgz. aus ἀμφιφορεύς v. ἀμφι-φέρω), I) ein großes zylinderförmiges, meist aus Ton ( Hor. art. poët. 21. Cael. ...
Buchempfehlung
Während seine Prosa längst eigenständig ist, findet C.F. Meyers lyrisches Werk erst mit dieser späten Ausgabe zu seinem eigentümlichen Stil, der den deutschen Symbolismus einleitet.
200 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro