Dicta , ae, f. u. Dictē , ēs. f ... ... ;ος), diktäisch, poet. für kretisch, Verg.: Dictaeae astra coronae, i.e. Ariadnaeae (s. Ariadna), Claud.: rex, d ...
plēnus , a, um (v. pleo, vgl. griech. ... ... pleniore ore laudare, mit vollen Backen, Cic.: plenā manu alcis laudes in astra tollere, Cic. – B) insbes.: 1) voll = ...
2. dē-ligo , lēgī, lēctum, ere (de u. ... ... Ov.: melimela minorem ad lunam delecta, Hor. – andere Ggstde., alta mortali astra manu, herabholen, Prop. 2, 32, 50. – II) ...
... – u. Plur. astra meton., α) = Sonne, astra Thyestae abstulit, begrub ... ... – II) übtr.: tollere in astra, Cic., od. ad astra, Verg., od. educere in astra, Hor., bis zu ...
dē-veho , vēxī, vectum, ere, von irgendwo hinweg-, irgendwohin ... ... in Oceanum, Iustin. – im Bilde, hactenus historiae; nunc ad tua devehor astra, schreite ich, komme ich usw., Prop. 4, 1, 119.
īgneus , a, um (ignis), feurig, aus Feuer bestehend, ... ... – B) im weitern Sinne, feuerfarbig, flammend wie Feuer, astra, Verg.: purpura, Val. Flacc.: color, Feuerfarbe, Plin. – II ...
... off. 3, 5, 25: alqm inter astra, Schol. Bern. ad Verg. georg. 1, 33. p. 848 ... ... u. 2, 13. Serv. Verg. Aen. 1, 28: inter astra caprae figurā memoriae causā, Hyg. astr. 2, 13: scherzh., ...
subrigo (surrigo), u. zsgzg. surgo , rēxī, rēctum ... ... .: se, Plin.: subrecto mucrone, Liv.: certatim structus subrectae molis ad astra in media stetit urbe rogus, Sil.: horrent ac subriguntur capilli, Sen.: in ...
Phoebus , ī, m. (Φοιβος), ... ... Prop. 1, 2, 27. – poet. = Sonne, fugat astra Phoebus, Hor. carm. 3, 21, 24: Phoebi pallidus orbis, Ov. ...
1. invīsus , a, um (in u. video), ungesehen, I) = noch nicht (nie) gesehen, noch ungesehen, morbus, ... ... Fulg. myth. 3, 6. p. 114): m. Dat., invisa oculis astra, Lact.
mōmentum , ī, n. (aus *movimentum, zu moveo ... ... ) quasi partita habeant inter se ac divisa momenta, Bewegungsgesetze, Richtungen, Cic.: astra formā ipsā figurāque sua momenta (immerwährende B.) sustentant, Cic. – 2 ...
con-globo , āvī, ātum, āre (con u. globus), ... ... corpuscula (vaporis) inter se conglobata, Lucr.: apes ut uvae conglobatae, Varr.: astra nixu suo conglobata, Cic.: terra solida et globosa et undique ipsa in sese ...
sustento , āvī, ātum, āre (Intens. v. sustineo), ... ... Cic.: in quo nullā re egens (animus) aletur et sustentabitur isdem rebus, quibus astra sustentantur et aluntur, Cic. – b) erquicken, pflegen, pectora, ...
1. suspicio , spēxī, spectum, ere (specio), I) intr. ... ... nach etw. sehen, a) eig.: caelum, Cic.: astra, Cic.: m. Acc. u. Infin., pueri in aedibus saepius ...
ōrdinātē , Adv. (ordinatus), ordentlich, in gehöriger Ordnung, geordnet ... ... 3: ibant caute et ordinate, Vulg. 1. Mach. 6, 40: tamquam (astra) non possent tam disposite, tam ordinate moveri, Lact. 2, 5, 15 ...
dē-mōnstro , āvī, ātum, āre, nachweisen, auf ... ... viam, Plin.: u. (v. lebl. Subj.) luna ministrat iter, demonstrant astra salebras, Prob. – mit folg. (indir.) Fragesatz, ubi habitat, ...
2. circuitus (circumitus), ūs, m. (circueo = circumeo, ... ... Cic.: irrequietus mundi ipsius circuitus, Plin.: caelestia per certos circuitus verti, Sen.: astra suis itineribus perficiunt cursum, Vitr. – übtr., miri sunt orbes ( ...