coniectūra , ae, f. (conicio), die Mutmaßung, Vermutung ... ... facere, si narrem tibi hāc nocte quod ego somniavi dormiens? Plaut.: haec ostentorum genera ad coniecturam aliquā interpretatione revocantur, Cic. – Plur., fiunt certae divinationum ...
mūnīmentum (archaist. moenīmentum), ī, n. (munio), I) ... ... , munimentum libertati (für die Fr.), rem intermissam repararent, Liv.: varia poenarum genera, utilia legum munimenta, Val. Max. – / Archaist. moenimenta, Enn ...
super-vehor , vectus sum, vehī, I) über ... ... ., übertreffen, mulieres (Amazones) magnitudine corporis pariter ac pulchritudine cetera hominum genera supervectae, Iul. Val. 3, 50 (27 extr.). – III) ...
trānsversus (trānsvorsus, trāversus), a, um, PAdi. (v. ... ... . – 2) abwärts, seitwärts, transversorum ordinum partes appellantur casus, derectorum genera, Varro LL. 10, 22: ut sit una (ratio) derecta, altera ...
invīsitātus , a, um (in u. visito), ungesehen, ... ... acies, inaudita ante id tempus invisitataque, Liv.: invisitata spatia camporum, Sen.: invisitata genera alitum, Plin.: si quando quid invisitatum dignumque cognitu advectum esset, Suet.: Compar ...
mōnstruōsus (mōnstrōsus), a, um (monstrum), I) widernatürlich, ... ... Plur.), Solin.: monstruosa et ridicula quaedam simulacra, Lact.: miracula, Min. Fel.: genera morborum, Sen.: margarita monstruosae magnitudinis, Macr.: ferculum longe monstruosius, Petron. – ...
artificiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... »naturgemäß«), sunt duae memoriae: una naturalis, altera artificiosa, Cornif. rhet.: ea genera divinandi non naturalia, sed artificiosa dicuntur, Cic.