1. pontus , ī, m. (πόντο ... ... auf seine Tiefe), Hor. u. Verg. – B) die Meeresflut, ingens, Verg. Aen. 1, 114. – Dav.
dē-proelior , ārī, ein Treffen durchkämpfen, venti aequore fervido (auf brausender Meeresflut) deproeliantes (mit Macht ankämpfend), Hor. carm. 1, 9, 11.
Fall , I) das Niederfallen oder der Zustand, wenn eine Person ... ... Höhe des Standes eines flüssigen Körpers: decessus. recessus (bes. der Fall der Meeresflut, s. Ebbe). – III) als gramm. t. t. ...
mare , is, Abl. ī, n. (gotisch marei ... ... Cic.: maris pontus, Meerestiefe, Verg. Aen. 10, 377: poet. Meeresflut, ibid. 1, 114. – se in mare deicere (vom Schiffe ...
fretum , ī, n. u. fretus , ūs, m. ... ... ) eig. u. übtr.: 1) eig.: fr. recens, frische Meeresflut, Col.: favens fretus, Naev. fr.: fr. torrens, ...
pelagus , ī, n. (πέλαγος ... ... . 4, 10, 107. – II) poet. übtr., v. einer der Meeresflut ähnlichen Wassermasse, pelago premit arva, mit seinem Meere, Verg. Aen. ...
Meeresfläche , maris aequor; im Zshg. bl. aequor; aequora ... ... 1000 Fuß, mille pedibus): der M. gleichmachen, mari aequare. – Meeresflut , aestus marinus od. mariti mus. – Meeresküste , ora ...