Amoeb eu s , Akk. ea, m. (ἀμοιβεύς, ›Wechselsänger‹), ein berühmter Zitherspieler in Athen, Ov. art. am. 3, 399.
ap-propio , āvi, āre (ad u. prope), sich nähern (eig. u. übtr.), absol., od. m. Dat., od. m. ad u. Akk., Eccl. Vgl. Rönsch Itala S. 181 u. 182.
chlōreu eu s , eī, m. (χλωρεύς), ein grünlicher Vogel, viell. der Grünspecht, Plin. 10, 203.
abreptus , ūs, m. (abripio), die Entführung eines Mädchens, Schol. in Caes. Germ. Arat. p. 396, 4 ed. Eyss.
clīnātus , ūs, m. (clino), die Abwandlung (als gramm. t. t.), Serg. (IV) 526, 9 u. 21.
accursus , ūs, m. (accurro), das Herzulaufen, der Anlauf, das schnelle Anrücken, Tac., Val. Max. u.a.
calcātus , ūs, m. (calco), das Treten, Betreten, Pallad. 7, 13, 17. Auct. itin. Alex. 33 (77).
2. commōtus , ūs, m. (commoveo), die Bewegung, Varr. LL. 5, 71. Cael. Aur. chron. 5, 10, 95.
concāsus , ūs, m. (2. concido), das Zusammenklappen, dentium, Cael. Aur. acut. 2, 12, 85.
cantātus , ūs, m (canto), der Gesang, Prisc. part. XII vers. Aen. 1, 31. p. 467, 5 K.
afflexus (adflexus), ūs, m. (afflecto), die Hinlenkung, duorum fluminum benignus adflexus, Symm. orat. 2, 20.
bullītus , ūs, m. (bullio), das Sprudeln, Wallen, aquae, Vitr. 8, 3, 3.
acuārius , ī, m. = aquarius no. II, A, 2, w.s.
abolitus , ūs, m. (aboleo) = abolitio, Cassiod. var. 4, 41.
admīstus , Abl. ū, m., s. admīxtus.
Artaxiās , ae, m., s. Artavasdēs.
astritēs , ae, m., s. asteritēs no. II.
bardītus , ūs, m., s. barrītus.
argoleōn , ontis, m., s. arcoleōn.
compotus , ī, m., s. computus.