audibilis , e (audio, s. Prisc. 4, 27), hörbar, Boëth. Aristot. top. 1, 13. p. 670. Ambros. de Noë et arca 15, 52 extr. Augustin. ep. 169, 10; c. Iul. Pelag. 4. ...
1. analyticē , ēs, f. (ἀναλυ ... ... Analyse in der Logik (rein lat. resolutoria), Boëth. ad Cic. top. 1. p. 276 Or. u. Boëth. 1. diff. top. in.
admonitor , ōris, m. (admoneo), der Erinnerer, Mahner an od. zu etw., quattuor admonitores non nimis verecundi, Cic. ep. 9, ... ... 1: admonitor operum, Ov. met. 4, 664: admonitore non egere, Cic. top. 5.
bipartītē , Adv. (bipartitus) = bipartito (s. bipartio), Boëth. Aristot. top. 6, 5. p. 709.
refūtātio , ōnis, f. (refuto), die Widerlegung, Cic. top. 93. Quint. 5, 13, 1 u.a.
natābilis , e (nato), was schwimmen kann, Boëth. in Cic. top. 3. p. 332, 2 B. Coripp. 4, 43.
comparātē , Adv. (2. comparo), vergleichsweise (Ggstz. simpliciter), Cic. top. 84.
iuvābilis , e (iuvo), förderlich, heilsam, Boëth. in Arist. top. 6, 4. p. 714.
multiplus , a, um (multus), vielfach, Boëth. in Aristot. top. 2, 3. p. 677 u. 720.
manūmissio , ōnis, f. (manumitto), I) die Entlassung ... ... u. zwar: a) iusta, geschah auf dreierlei Art (s. Cic. top. 10): α) durch den census, wenn der Herr den Freizulassenden ...
Exoterisch exôterikos nach außen hin; ARISTOTELES, Top. VIII 1, 151b 9): »für die Außenstehenden, Nicht-Eingeweihten, Laien«, »populär«. ARISTOTELES versteht unter exôterikoi logoi »außerphilosophische, d.h. nicht streng philosophische, wenigstens nicht streng methodische Erörterungen , ohne ...
cōnsecūtio , ōnis, f. (consequor), I) die Folge ... ... rhet. 2, 3 u. 8. Cic. de or. 3, 113; top. 53: consecutionem alcis rei afferre, d.i. etwas zur Folge haben, ...
antecessio , ōnis, f. (antecedo), I) das Vorauseilen ... ... Bedingung, aus der etw. folgen soll (Ggstz. consecutio), Cic. top. 53: homo causas rerum videt earumque praegressus et quasi antecessiones non ignorat, ...
abundanter , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... ferre, Plin.: abundantius occurrere, in reichlichem Maße (Ggstz. angustius), Cic. top. 41: abundantissime cenam praebere, Suet. – b) in der Rede, ...
praesēnsio , ōnis, f. (praesentio), die Vorempfindung, Ahnung ... ... , Cic. de nat. deor. 2, 3, 7: absol., Cic. top. 77 u. (Plur.) de div. 2, 109: verb. ...
īnscienter , Adv. (insciens), unwissentlich, ungeschickt, einfältig, facere, Cic. Acad. 2, 17; top. 33: tuba a Graeco insc. inflata, Liv. 25, 10, 4. – Superl., inscientissime interpretari, Hyg. astr. 2, 12.
flāgitātio , ōnis, f. (flagito), die Forderung, das dringende Anliegen, die Mahnung, Cic. top. 5. Iustin. 2, 3, 16: Plur., Tac. ann. ...
in-commūnis , e, a) nicht gemeinschaftlich, Tert. de pall. 3 extr.: Compar., Boëth. Aristot. top. 3, 2. p. 682. – b) unbestimmt, zweideutig, verba, Gell. 12, 9, 1.
partībilis , e (partio), teilbar, Claud. Mam. de stat. anim. 1, 18. Boëth. Arist. top. 5, 5. p. 704: Compar., quod in parva est partibilius, Boëth. Arist. post. anal. 2, 11. p. 551 ...
affectīvus , a, um (affectus), I) ergreifend, rührend, Boëth. Aristot. top. 1, 13. p. 670. – II) einen Affekt (Willen) bezeichnend, Prisc. 17, 36.
Buchempfehlung
Autobiografisches aus dem besonderen Verhältnis der Autorin zu Franz Grillparzer, der sie vor ihrem großen Erfolg immerwieder zum weiteren Schreiben ermutigt hatte.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro