... 961;βερος), Zerberus, der drei- (nach anderen hundert-) köpfige Höllenhund, ... ... 13, 34. – Dav. Cerbereus , a, um, zum Zerberus gehörig, des Zerberus, os, Ov.: facies canum Cerbereae, Höllenhunde ...
trifōrmis , e (tres u. forma), I) dreigestaltig, ... ... dies. Delia virgo trif., Corp. inscr. Lat. 2, 2660): canis, Zerberus, Sen. poët. – II) dreifältig, mundus, Luft ( ...
centiceps , cipitis (centum u. caput), hundertköpfig, belua, Zerberus, Hor. carm. 2, 13, 34.
... Geryon, Ov.: terg. canis, Zerberus, weil er drei Köpfe hat, Ov.: terg. Hecate, Verg., ... ... in der Unterwelt Proserpina heißt: cui tres sunt linguae tergeminumque caput, Zerberus, Tibull.: terg. honores, Ädilität, Prätur u. Konsulat, die ...
Tricerberus , ī, m. (Τρικέρβερος), der dreifache, d.i. dreiköpfige Zerberus, Mythogr. Lat. 1, 102 u. 108; 2, 11. ...
dēns , dentis, m. (altind. dán, Akk. ... ... dentes aprorum, Corp. inscr. Lat. 2, 2660: dentes Echidneae canis (des Zerberus), Ov.: dens serpentis, hydri, Ov. u. Verg.: viperae, ...
1. aula , ae, f. (αυλή), I ... ... vom Totenreich (αυλώ νεκύων), immanis ianitor aulae (v. Zerberus), Hor. carm. 3, 11, 16: v. Käfig des Tigers, ...
auris , is, f. (urspr. *ausis, vgl. ... ... demittere aures, herabhängen, senken, (als Zeichen der Sanftmut u. Milde), v. Zerberus, Ggstz. tollere aures, Hor.: demittere (neigen) aures suas ad ...
canis , is, c., (κύων, Genet. ... ... . c. Tartareus, Mart., od. c. Stygius, Sen. poët., Zerberus: canes semidei, Anubis, Lucan.: alere canes ad venandum, Ter.: ...
hydra , ae, f. (ὕδρα), I) ... ... propr., Hydra , ae, f. A) die lernäische Schlange als Mutter des Zerberus, Cic. poët. Tusc. 2, 22. – B) die ...
cūstōs , ōdis, c. (wahrscheinl. zu ἀκούω), der ... ... c. liminis, Phaedr.: villae, Col.: dah. c. Tartareus, v. Zerberus, Verg. – v. Lebl., teils v. personif. Abstr., corporis ...
dē-mitto , mīsī, missum, ere, herabschicken, -gehen (- ... ... aures, herabhängen lassen, senken (als Zeichen der Sanftmut u. Milde, v. Zerberus), Hor. carm. 2, 13, 34 (Ggstz. tollere aures, ...
iānitor , ōris, m. (ianua), der Pförtner, Türhüter ... ... Himmels, caelestis aulae, Ov. fast. 1, 139. – b) vom Zerberus als Pförtner der Unterwelt, ian. immanis aulae, Hor.: ingens, Verg. ...
... Unterwelt, die Tochter des Chrysaor, Mutter des Zerberus, der lernäischen Schlange usw., Ov. met. 4, 501. – ... ... . Echidnēus , a, um, echidnëisch, canis, v. Zerberus, Ov. met. 7, 408. – B) Ech. Lernaea, ...
Tartarus , u. - os ī, m. u. ... ... . Pluto, Val. Flacc.: ders. deus, Ov.: custos, v. Zerberus, Verg.: sorores, v. den Furien, Verg.: umbrae, Ov. ...
vīpereus , a, um (vipera), I) von Vipern oder Schlangen, carnes, Ov.: dentes, Ov.: anima, Gifthauch, ... ... .: sorores, die Furien, mit Schlangen auf dem Haupte, Ov.: canis, Zerberus, Ov.
prōd-igium , iī, n. (eig. prōd-agium, ... ... 171. – b) das Ungeheuer, pr. triplex, v. Zerberus, Ov.: illud palaestricum prodigium, Claud. or. fr.: dah. fatale ...