quadriennis , e (quattuor u. annus), vierjährig, Aur. Vict. epit. 45. § 10.
decemvirālis , e (decemvir), zu den Dezemvirn (Zehnern) gehörig, ... ... ) zu decemvir no. I gehörig: regnum, Claud. or. fr.: annus, Cic.: leges, der Zwölftafeln, Liv.: certamina, Liv.: invidia, Cic ...
duodecennium , iī, n. (duodecim u. annus), ein Zeitraum von zwölf Jahren, Cod. Theod. 2, 27, 1. § 4. Myth. Lat. 3, 1, 3 m. cod. N. (Mai u. Bode duodennium ...
quadriennium , iī, n. (quattuor u. annus), eine Zeit von vier Jahren, Cic. u.a.: quadriennio post, Cic.: Plur., Chalcid. Tim. 125.
Unglücksfall , s. Unglück. – Unglücksgefährte , -genosse , s. Leidensgefährte. – Unglücksjahr , annus tristibus casibus fructuosus.
decemmēstris , e (decem u. mensis), zehnmonatlich, annus, Censor.: partus, Censor.
Jahresanfang , initium od. principium anni; annus incipiens.
anniversārius , a, um (annus u. verto), alljährlich, jährlich wiederkehrend, jährlich erneut, a) v. Lebl., sacra, Cic.: festi dies, Cic.: vicissitudines, Wechsel der Jahreszeiten, Cic.: arma, Liv.: fructus (arborum), Vitr.: neutr. ...
clīmactēricus , a, um (κλιμακτ ... ... gefährlichen Lebensepoche gehörig, klimakterisch, tempus, Plin. ep. 2, 20, 4: annus, Stufenjahr als gefahrvolle Lebensepoche, das Wechseljahr (wofür bes. das 9. Stufenjahr ...
ūndēvīcēsimus ( ūndēvīgēsimus ), a, um (undeviginti), der neunzehnte, annus, Cic. u.a.: aetatis annus, Plin. ep.: pa s, Censor. – Nbf. ūnadēvīcēnsimus, Serv. ...
trecentēsimus , a, um (trecenti), der dreihundertste, annus, Cic., Liv. u.a.
sescentēsimus , a, um (sescenti), der sechshundertste, annus, Plin. a. u.
tausendjährig , mille annorum. – das t. Bestehen der Stadt, annus urbis millesimus.
quīnquāgēsimus , a, um, Num. (quinquaginta), der fünfzigste, I) adi.: annus, Cic.: liba, Mart.: Olympias qu. octava, Plin. – II) subst., quīnquāgēsima, ae, f., a) (sc. pars), der fünfzigste Teil ...
quīndecennālis , e (quindecim u. annus), auf fünfzehn Jahre sich erstreckend, vota, Eckhel doctr. numm. vol. 8. p. 475 sqq.
septemvīcennis , e (septem, viginti u. annus), siebenundzwanzigjährig, Corp. inscr. Lat. 11, 2451.
ūndēcentēsimus , a, um (undecentum), der neunundneunzigste, annus, Val. Max. 8, 7. ext. 11.
quīngentēsimus , a, um (quingenti), der fünfhundertste, annus, Cic. u. Plin.
decennovennālis , e (decem novem u. annus), neunzehnjährig, Isid. 6, 17, 5 u.a. Spät.