con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... u. Meinungen = Bestand gewinnen, feste Wurzel fassen, cum audisset convaluisse apud barbaros famam mortis suae, Curt.: inveterata longo iam tempore opinio de alqa re ...
1. beneficium (benificium), ī, n. (bene u. ... ... deferre, Cic.: b. ponere, collocare, b. bene ponere, b. bene collocare apud alqm, Cic.: alqm beneficio afficere, Cic.: alqm beneficiis obstringere, Cic.: b ...
... folg. Infin., non accipere triumphum ne invidiosum sit apud bonos, Cic.: pro cetera moderatione non minus ... ... . in Cic. ep. 8, 14, 1: sunt enim illi apud bonos invidiosi, Cic.: se magnis rebus in Graecia gestis non tam gratum apud regem quam invidiosum esse, Iustin. – β) v. Lebl.: ...
cōn-senēsco , senuī, ere, ergreisen, vergreisen, I) ... ... Eutr.: hāc casā (v. Baucis u. Philemon), Ov.: Smyrnae, Suet.: apud Parthos ignobili servitute, Eutr.: in Puteolano praedio usque ad centesimum annum, Suet. ...
celebrātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... incrementa gloriae celebratus, Liv. – c) oft angewendet, häufig, celebrata apud Graecos schemata, Quint.: missile celebratum, in Menge abgeschossene Pfeile, Sil.: ...
indipīscor , deptus sum, dipīscī (indu u. apiscor), ... ... a) physisch, erlangen, largiter mercedis, Plaut. rud. 1315: apud reges armis, arte duellicā divitias magnas indeptum (esse), Plaut. Epid. 451 ...
praestōlor , ātus sum, ārī (v. praestus, s. ... ... ., alci, Cic.: huic spei et exspectationi, quae nobis proponitur maxima, volui praestolari apud te in Epiro, Cic. – m. Acc., alqm, Ter.: huius ...
in-dīviduus , a, um, was ungetrennt bleibt, I) ... ... individuum est, kann sich nicht weiter verteilen, Colum.: v. Pers.: apud Capreas individui, Tac. ann. 6, 10. – II) = ἄτομος, ...
circum-sono , sonuī, sonātum, āre, a) v. Tönen ... ... Örtl., rings ertönen, umtönt werden, rings widerhallen, loci circumsonantes, qui apud Graecos nominantur περιηχοῦντες, Vitr. 5, 8, 1: locus, qui circumsonat ululatibus ...
ergastulum , ī, n. (v. εργάζεσθαι, arbeiten), ... ... compedibus atque ergastulo, Cic.: alqm in ergastulum dare od. ducere, Liv.: apud alqm in ergastulo esse, Cic.: ergastula refringere, Flor.: ergastula solvere, Caes. ...
ef-flōrēsco , flōruī, ere (ex u. floresco), ... ... (illa aetas) ingenii laudibus, Cic.: amorem efflorescere tantum, ut etc., Cic.: apud exteras gentes effloruit (Roma), Vopisc.: corpus vergit in senectutem aut in iuventam ...
pūblicānus , a, um (publicum unter publicus no. I, ... ... publicani, deutsch auch = Zollamt, Steueramt, profiteri (deklarieren) apud publicanos, Ps. Quint. decl., s. pro-fiteor. – subst. ...
quantillus , a, um (Demin. v. quantulus), I) wie groß = wie klein, haecine meae sunt filiae ... ... Plaut. – B) relat.: subducam ratiunculam, quantillum (welch Sümmchen) argenti mi apud trapezitam siet, Plaut. capt. 193.
pervagātus , a, um, PAdi. (v. pervagor), I) ... ... declamatio, Cic. – res in vulgus pervagata, Cic.: cupiditas illa sua nota atque apud omnes pervagata, Cic.: neutr. pl. subst., ista communia et pervagata, ...
bubulcitor , ārī, u. bubulcito , āvī, āre, I ... ... , 11 Kr. – II) übtr., wie ein Ochsentreiber schreien, apud rhetorem bubulcitarat, Varr. sat. Men. 257.
cōnsultātio , ōnis, f. (2. consulto), die Begutachtung ... ... (Plur.): consultationem proponere, Quint. 3, 8, 59: cum apud C. Caesarem consultatio de poena Theodoti ponitur, Quint. 3, 8, 55. ...
inter-morior , mortuus sum, morī, unter der Hand und unvermerkt ... ... contiones intermortuae, wie abgestorben, tot, ohne Leben, Cic.: nullum officium tuum apud me intermoriturum (esse), Bithyn. in Cic. ep. 6, 16 extr ...
prae-iūdicium , iī, n., die Vorentscheidung, ... ... postulavit, ne cognitioni Caesaris praeiudicium fieret, Plin. ep. 7, 6, 6: apud eosdem iudices reus est factus, cum duobus praeiudiciis iam damnatus esset, Cic. ...
praescrīptio , ōnis, f. (praescribo), das Vorschreiben; ... ... Klausel, Quint. u. ICt.: praescriptiones cautionesque, Cic.: quales sunt praescriptiones apud iurisconsultos, Charis. 235, 21: übtr., exceptiones et praescriptiones philosophorum, ...
Aegos flumen , n. (griech. Αἰγος ποταμοί, zuweilen auch Αἰγος ποταμός, Ziegenfluß), Fluß und Stadt auf der thrazischen Halbinsel, j. Galata, ... ... Aegos). – auch lat. Aegos potamoi, Ampel. 14, 8 (wo apud Aegos potamos).
Buchempfehlung
Der junge Naturforscher Heinrich stößt beim Sammeln von Steinen und Pflanzen auf eine verlassene Burg, die in der Gegend als Narrenburg bekannt ist, weil das zuletzt dort ansässige Geschlecht derer von Scharnast sich im Zank getrennt und die Burg aufgegeben hat. Heinrich verliebt sich in Anna, die Tochter seines Wirtes und findet Gefallen an der Gegend.
82 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro