ἁρματ-ηγοί , τροχοί , den Wagen führend, Parthen . 6, 3.
ἁρματ-ηλασία , ἡ , die Art, den Wagen (Streitwagen) zu fahren, τῶν Κυρηναίων Xen. Cyr . 6, 1, 27; Luc. Dem. enc . 23.
ἁρματ-ηλάτης , ὁ , 1) der Wagenlenker, Pind. P . 5, 115; Xen. Cyr . 6, 1, 15 u. Sp . – 2) der Wagenkämpfer, Soph. El . 697.
ἁρματ-ηλατέω , den Wagen lenken, bes. vom Wettfahren, Her . 5, 9; Xen. Conv . 4, 6.
ἁρματ-ήλατος , vom Wagenrade umgetrieben, Irion, Eur. Herc. fur . 1297.
waffnen , armare. – sich w ., se armare; ... ... ergreifen). – die Philosophie waffnet uns gegen alle Streiche des Schicksals, philosophia nos armat od. munit contra omnes fortunae impetus: sich mit Stärke w., ...
at-tribuo (ad-tribuo), buī, būtum, ere, zuerteilen, ... ... , verleihen, I) eig.: A) im allg.: servos, pastores armat atque iis equos attribuit, machte sie beritten, Caes.: navibus III comparatis, ...