circumiectio , ōnis, f. (circumicio), I) das Herumwerfen, Cael. Aur. acut. 1, 2, 31. – II) die Bekleidung, Arnob. 2, 43.
escharōticus , a, um (εσχαρωτικός), Schorf bildend, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 1, 50.
diadictamnum (= διὰ δικτάμνων), ī, n., eine Salbe aus Diptam, Cael. Aur. chron. 3, 8, 115.
diamelitōton (= διὰ μελιτώτων), Melitonsalbe, Cael. Aur. chron. 1, 3, 58 u.a.
diaartymaton (διὰ ἀρτυμάτων), eine Gewürzsalbe, Cael. Aur. chron. 3, 8, 116.
ascēnsibilis , e (ascendo), besteigbar, iter, Cael. Aur. chron. 3, 1, 4: ascensibile facere caelum, Arnob. iun. de deo trin. 2, 14 extr.
dēstrūctīvus , a, um (destruo), zerstörend, adiutorium, Cael. Aur. chron. 1, 4, 84.
corporātīvus , a, um (corporo), einen Körper bildend, substantiell, kräftigend, Cael. Aur. chron. 1, 6, 183.
ēvapōrātīvus , a, um (evaporo), ausdampfend, ausdünstend, virtus, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 8, 93.
culpābiliter , Compar. culpābilius, Adv. (culpabilis) tadelnswert, strafbar, Cael. Aur. acut. 3, 17, 172 u. Eccl.
circum-sēparo , āre, rings abtrennen, gingivas a dentibus ferramento, Cael. Aur. chron. 2, 4, 74.
cucurbitātio , ōnis, f. (cucurbita no. II.), das Schröpfen, Cael. Aur. chron. 2, 1, 32.
cōnstrictīvē , Adv. (constrictivus), zusammenziehend, Cael. Aur. acut. 3, 4, 38.
cōnstrictūra , ae, f. (constringo), die Zusammenziehung, Cael. Aur. acut. 1, 9, 69.
discernenter , Adv. (discerno), mit Unterschied, Cael. Aur. chron. 1, 4, 81.
conglūtinātio , ōnis, f. (conglutino), I) das Zusammenleimen ... ... Zusammenfügung: a) als mediz. t. t., futura c., Cael. Aur. chron. 2, 12, 140. – b) als rhet. u. ...
cooperīmentum , ī, n. (cooperio), die Bedeckung, ... ... amphorae, Porphyr. Hor. carm. 3, 8, 10: absol., Cael. Aur. acut. 1, 3, 37; 2, 37, 193 u. oft ...
circumgredior , gressus sum, gredī (circum u. gradior), I) rings um etw. herumgehen, lacunam, Amm. 16, 12, 59. ... ... umgeben, umringen, exercitum, Sall. fr.: terga, Tac.: Syriam, Aur.Vict.
diacopraegīās (= διὰ κόπρου αἰγείας), ein Heilmittel aus Ziegenmist, Cael. Aur. chron. 3, 8, 115 (wo noch falsch diacapregias).
būnītum vīnum = βουνίτης οινος, Wein aus der Pflanze βούνιον (einem Doldengewächs), Cael. Aur. chron. 4, 3, 52.
Buchempfehlung
Therese gibt sich nach dem frühen Verfall ihrer Familie beliebigen Liebschaften hin, bekommt ungewollt einen Sohn, den sie in Pflege gibt. Als der später als junger Mann Geld von ihr fordert, kommt es zur Trgödie in diesem Beziehungsroman aus der versunkenen Welt des Fin de siècle.
226 Seiten, 8.80 Euro