C. S. C.S.E.S.C. ... ... L. D. H.I.K.L.D.S.D.L.K.I.H. D. ... ... Cor. 3.v.6. 5 C. C.L.C. C. Cerberus Lästert Chrillum.
bēluus (belbus), a, um (belua) = θηριώδης (Gloss.), Cic. nach Augustin. gr. V, 520, 28 K. – subst., belui, vulgär belbi, id est yaenae, decem, Capit. Gord. c. 33, 1.
... 2. Alles auf dem Leibe und nichts darin. Frz. : C'est la reine d' Antioche qui mange plus de pain que de ... ... ; Sutor, 86. Lat. : Tunc caput est laetum, dape corpus quando repletum. ( ... ... 56. Lat. : Qui patitur que fecit, nihil acerbi est. ( Lehmann, 731, 56. ...
... ouvrier). ( Kritzinger, 487 b ; Lendroy, 1102. ) – C'est à la muraille qu'on connaît les maçons. ( Masson, 379 ... ... ( Harrebomée, II, 453. ) Lat. : Par est fortuna labori. ( Binder I, 1321; II, ...
... u. verächtl.). – homuncio (Kerlchen; auch verächtlich). – ein närrischer K., mirum caput: ein komischer K., homuncio lepidus; caput lepidum: ein netter K., festivum caput: der K. ist ein Schurke, est homo nequam. – In der Apposition ...
Kram , I) kleiner Handel: mercatura tenuis. – II) ... ... : α) eig.: merces viles. – Bildl., das paßt nicht in meinen K., hoc non est ex mea re od. in meam rem. – β) übtr., ...
... , cis, Akk. Plur. cas, c. (λύγξ), der Luchs, lyncum umor ... ... lynces Bacchi variae, das Luchsgespann am Triumphwagen des Bacchus, Verg.: lyncum (est) urcare, Suet fr.: poet., velatum geminae deiectu lyncis, Luchsfell ...
... pedibus noctesque et dies, Ter. Andr. 676: c. alci obviam, jmdm. entgegengehen wollen, Ter. Phorm. 52. ... ... . contra u. Akk. = sich stemmen gegen usw., c. contra fluminis tractum od. contra ictum fluvii, wir ... ... Cic.: sceleris conandi consilia inierat, Vell. – γ) m. Infin.: conantur id, quod constituerant, ...
... eius citra pars ultra Taurum est, Liv.: c. Veliam, Cic.: c. Rhenum, Caes.: ... ... als weniger, Quint.: nec virtus c. genus est, bleibt nicht hinter dem Geschlechte zurück, ... ... usum doctrina valet, Quint.: c. fatigationem, c. satietatem, Cels.: c. ulla comitia, Liv. ...
... 2. Die Sense bezahlt die Wiese . Frz. : C'est la fau qui paye les prez. – La faulx paie les prez. ... ... 3. Die Sense düngt nicht. Holl. : De zeissen k ... niet. – De zeissen voedt den beemd ...
* Eine blinde Amsel. Unverständig . – Das ... ... hat die Amsel sehr dürftig behandelt; im Französischen kommt sie häufiger vor: C'est un dénicheur de merles. – C'est un fin merle. ( Diction. de l'Acad. ) – Or commence ...
... Quint. 1, 10, 22), c. cygni, Lucr., oloris, Ven. Fort.: cygneo canore vox dulcior, Hieron.: res est blanda c. Ov.: Martius aeris rauci c., kriegerischer Klang, Verg.: c. lyrae, Ov.: bella truci memorata canore, von heroischer Dichtung, ...
1. Lappi, thoe d' Augen uf oder den Geldbeutel . ... ... Er ist en gäche Lappi. – Sutermeister, 91. Frz. : C'est une vraye dupe. ( Kritzinger, 251 b . )
* Er ist so blond wie ein Zigeuner . Frz. : C'est un blond d'Égypte.
... C. Trebonio persuasi, cui ne suadere quidem ausus essem, Cic.: nemo est qui tibi sapientius suadere possit te ipso, Cic.: sed haec, quae ... ... omnia experiri suadet, Sen.: cum ratio suadet finire (vitam), Sen. – c) m. Acc. u. Infin.: nullam esse ...
... circum ustum est, Varr. LL.: quae c. essent, Caes.: c. sub moenibus, ringsum ... ... zu beiden Seiten, hostilibus c. lictoribus, Tac.: gentibus innumeris c. infraque relictis, Ov.: corpus ... ... unsern Villen umher, Cic.: c. rura vectari, Hor.: pueros c. amicos dimittere, zu den ...
... manus elephantorum, Plin. – bes. c. aprugnum (aprunum), Sauschwarte, Plaut. u. Cato: dass. c. porcinum, Apic. (im Zshg. bl. callum, wie ... ... – als mediz. t. t., Verhärtung, Knochengeschwulst, Kallus, c. articulorum, Gichtknoten, Cels.: ...
... colina, Varro fr.: tua (philosophia) in culina, mea in palaestra est, Cic.: hic (fumus), qui erumpere ex lautorum culinis solet, Sen.: non possunt bene olere qui in culina habitant, die immer in der K. stecken, Petron. – übtr., die ...
opifex , ficis, c. (opus u. facio), I) Werkmeister, Verfasser, Arbeiter, ... ... persuasionis opifex callidus, der meisterlich verstand, schlau zu überreden, Amm.: stilus est dicendi opifex, Cic. – v. Tieren, silvestres apes opifices magis, ...
1. Wer nur der Geisel folgt, macht sich zum Sklaven . ... ... seine Geisel selber flicht, muss nicht über Striemen klagen. Frz. : C'est fouet gref et félon d'estre bastu de son baston. ( Leroux, II ...
Buchempfehlung
Autobiografisches aus dem besonderen Verhältnis der Autorin zu Franz Grillparzer, der sie vor ihrem großen Erfolg immerwieder zum weiteren Schreiben ermutigt hatte.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro