ī-gnāvus , a, um (in u. gnavus), Adi. ... ... et ignavis esse licet, qui etc., Liv.): strenuus aut ignavus miles, Liv.: canis, Hor.: hostis ignavissimus, Liv. – m. Abl. loc., ut ...
Amyclae (Amynclae, Amunclae, Amunculae), ārum, f. (Ἀμ ... ... (s. oben), Mart. – dah. poet. = spartanisch, canis, Verg.: ahena, lakonischer Purpur, Ov.: dass. venenum, Mart.: ...
1. a-spergo (ad-spergo), spersī, spersum, ere (ad ... ... mons parvis urbibus aspersus, hier und da bedeckt, Mela: u. so canis (mit grauen Haaren) aspergitur aetas, Ov. – alqd mendaciunculis, mit ...
amnōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... nachteilig, verderblich, alea, Mart.: canes (übtr. = Hundswurf, s. canis), Ggstz. Venus, Prop. u. Ov.: Veneris voluptas, Ov.: ...
Hyrcānī , ōrum, m. (Ὑρκανοί ... ... ., Prop.: campus H., der Macedones Hyrcani (s. oben), Liv.: canis H., Lucr.: H. tigres, Verg. – B) Hyrcānius ...
marīnus , a, um (mare), zum Meere gehörig, im ... ... (= echter aus der Purpurschnecke), Vulg.: marinus sive fluminalis cancer, Cael. Aur.: canis, Seehund, Sen. u. Plin.: deus, Serv.: terrenum (animal ...
vīvidus , a, um, Adi. (vivo), I) Leben ... ... und Kraft, lebhaft, regsam, kräftig, feurig, vis animi, Lucr.: Umber (canis), Verg.: pectus, Liv.: ingenium, Liv. u. ingenia, Val. ...
echidna , ae, f. (εχιδνα), ... ... , 501. – Dav. Echidnēus , a, um, echidnëisch, canis, v. Zerberus, Ov. met. 7, 408. – B) Ech ...
... Icarus), Verg. georg. 1, 33. Ov. met. 6, 125: Canis Erigones, Col. poët. 10, 400. – Dav. Ērigonēius , a, um, erigonëisch, canis, der Hundsstern, Ov. fast. 5, 723. – II) ...
con-verto (vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, ... ... Lact.: Hecubam putant propter animi acerbitatem fingi in canem esse conversam, Cic.: figura canis, in quam Hecuba conversa traditur, Mela: mater in ursae speciem conversa, Hyg ...
cōn-ficio , fēci, fectum, ere (con u. facio), ... ... – v. Tieren, macie confectus lupus, ganz abgemagerter (Ggstz. perpastus canis), Phaedr. – teils absol., confectus et saucius gladiator, Cic.: c. ...
ad-haereo , haesī, haesum, ēre, an etw. ... ... .: pestis adhaerens lateri suo, beständig an ihren Fersen hängende, Liv.: cui Canis cognomen adhaeret, für immer anhaftet, Hor.: invidia altissimis adhaeret, hängt ...
parturio , īvi, īre (Desider. v. pario), I) ... ... dem röm. Volke einen König zu gebären, Suet. – von Tieren, canis parturiens, Phaedr. 1, 19, 3. – Sprichw., parturiunt montes, ...
gravidus , a, um (gravis; eig. beschwert, dah. insbes ... ... elephantus, Plaut.: pecus, Verg.: ursa, hyaena, Solin.: equa, bos, Plin.: canis, Iustin.: sus, Mart.: ovis (Ggstz. feta), Col.: hostiae, ...
vehemēns , entis (zu veho), I) heftig, hitzig, ... ... Cic.: se vehementem praebere in alqm, Cic. – lupus, Hor.: canis, Phaedr.: mit Genet. loc., veh. animi, Aur. Vict. de ...
prō-tendo , tendī, tentum u. tēnsum, ere, I) ... ... brachio ab aure protenso, Quint.: protentis manibus, Lact.: protentis hastis, Tac.: aestuantem canis pr. linguam, die Zunge lang herausstrecken wie ein vor Durst lechzender Hund ...
lātrātus , ūs, m. (latro, āre), I) das ... ... .: Plur., canum latratus, Ov.: terrifici latratus (canum), Solin.: venator cursu canis et latratibus instat, Verg. Aen. 12, 751: latratus edere, bellende ...
sīdereus , a, um (sidus), zu den Gestirnen-, zu ... ... , Sterne, Ov. met. 15, 665 (vgl. no. b): Canis, Hundsgestirn, Ov.: dea = Nox, Prop.: coniunx, Ceyx (als ...
fremitus , ūs, m. (fremo), jedes dumpfe Getöse, ... ... .: castrorum, Liv.: armorum, Cic.: equorum, Caes.: fremitus hinnitusque equorum, Liv.: canis, dumpfes Bellen, Knurren, Col.: leonis, Vulg.: apum, Verg. – ...
hīrsūtus , a, um (Nbf. v. hīrtus), struppig ... ... hirsutae, Mela: capillo raro, hirsutus cetera (sonst), Suet.: ferae, leo, canis, Ov.: Hiems canos hirsuta capillos, mit struppigem Weißhaar, Ov. – ...
Buchempfehlung
Im Alter von 13 Jahren begann Annette von Droste-Hülshoff die Arbeit an dieser zarten, sinnlichen Novelle. Mit 28 legt sie sie zur Seite und lässt die Geschichte um Krankheit, Versehrung und Sterblichkeit unvollendet.
48 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für diese preiswerte Leseausgabe elf der schönsten romantischen Erzählungen ausgewählt.
442 Seiten, 16.80 Euro