cōnfessio , ōnis, f. (confiteor), das Eingeständnis, Zugeständnis ... ... . Acc. u. Infin., ea erat confessio (hierin lag das G.) caput rerum Romam esse, Liv.: confessionem factam (man habe das G. abgelegt, ...
cōn-spergo (con u. spargo), spersī, spersum, ere, ... ... bestreuen, gleichs. übergießen, c. herbas floribus, Lucr.: caput Tauri stellis conspersum est, Cic. – im Bilde, ut oratio conspersa ...
madefacio , fēcī, factum, ere, Passiv madefīo , factus ... ... ), Suet.: caules mad. et exprimere, Plin.; radix in vino madefacta, Plin.: caput irino, caput rosā (Rosenöl) mad., einreiben, bestreichen, Cels.: germen madefactae frugis ...
co-honesto , āvī, ātum, āre, zu Ehren bringen ... ... äußerlich, pro se quisque cum corona clarum conestat (synk. = cohonestat) caput, Acc. tr. 445: defluvia capitis semine illito cohonestari, ausgefallene Haare würden ...
prae-mūnio (- moenio ), īvī, ītum, īre, I) ... ... aditus operibus, verschanzen, Caes.: Isthmum, Caes.: itinera, Veget. mil.: caput et os suum manibus oppositis quasi vallo, Gell. – bildl., antidotis ...
fānāticus , a, um (fanum), von einer Gottheit in Entzückung, ... ... f. error, des Irrsinns Wut (der Wahnsinn), Hor. – iactare id (caput) et comas excutientem rotare fanaticum est, es ist die Art eines Rasenden, ...
cucurbita , ae, f. (vgl. altindisch carbhaṭaḥ), I ... ... , 9 extr. Fulg. expos. 563, 16 Merc. – Sprichw., cucurbitae caput habere, ein Dummkopf sein, Apul. met. 1, 15. – II ...
com-plector , plexus sum, plectī (com u. plecto), ... ... . Wesen: eminentia saxa, Curt.: saxa manibus, Curt.: hastam manu, Curt.: caput digitis, Ov.: hamos brachio (v. den Polypen), Plin.: barbas ( ...
circum-fero , tulī, lātum, ferre, rings herumtragen, ... ... od. herumtragen, herumbewegen, a) übh.: α) eig.: caput alcis praefixum hastae, Suet.: arma, sich im Kampfe bald hier-, bald ...
... princeps (principes) coniurationis, Cic. u. Sall.: caput (capita) coniurationis, Curt. u. Liv ... ... contra rem publicam, Cic., contra Caesarem, Hirt. b. G., in caput alcis, Liv.: de coniuratione indicare (Ggstz. de coniuratione dissimulare), Sall.: coniuratio in caput alcis facta indicatur per alqm, Liv.: coniurationem patefacere, aperire, Sall., ...
canthērius (cantērius), ī, m. (viell. v. κανθήλιος, ... ... , Marterklepper, Plaut.: cantherio vehi, Sen.: descendere de cantherio, Cato fr.: Caput Canteri, als Ortsbezeichnung, Corp. inscr. Lat. 6, 975 a : ...
dis-termino , āvī, ātum, āre, wie ein Grenzstein ... ... Gromat. vet. – m. ab u. Abl., quae (vertebra) caput a vertice disterminat, Amm. – b) als geogr. t. t.: ...
... , Cic.: si condoluit tentatum frigore corpus, Hor.: simulat subito condoluisse caput, Tibull.: ulcera ad levem tactum condolescunt, Sen. – m. Dat. ( wem?), nam mihi de vento condoluit caput, Plaut.: latus ei dicenti condoluisse, Cic. – b) v. ...
com-prehendo (zsgzg. com-prēndo) , prehendī (prēndī), ... ... Körper umschließen, umschlingen, umwickeln, v. Binden u. dgl., fascia caput umeri comprehendere debet, Cels.: quā (linum) comprehendit alvum, Cels.: multae membranulae ...
patrimōnium , iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut ... ... publicum, Staatsvermögen, Cic.: patrimonii inops, Val. Max.: fundus in Veienti, caput (Hauptteil) patrimonii, Liv.: patrimonii possidendi communio, Gütergemeinschaft, Val. ...
lībrāmentum , ī, n. (libro), I) das, wodurch eine ... ... das Gleichgewicht, trabes longior conectitur eo libramento, ut, si unum caput depresseris, aliud erigatur, Veget. mil. 4, 21. – 2) die ...
praeter-mitto , mīsī, missum, ere, I) vorbei (gehen ... ... dignum memoriā visum non praetereundum existimavimus, Caes.: nec utique originem urbis, quae est caput totius orbis, silentio praetermittat, Iustin. 43, 1, 2: minime vero assentior ...
expergēfacio , fēcī, factum, ere, Passiv expergēfīo , factus ... ... erwachen, zur Besinnung kommen, Cic. Verr. 5, 38: cura illa expergefactum caput erigere infit, ihr erwachendes Haupt, Lucr.: hic Italiam tumultus expergefecit terrore ...
in-violābilis , e, unverletzlich, a) absol., v. Lebl., pignus, Verg.: inviolabilia haec ne credas forte vigere, Lucr.: ut Dianae Leucophrynae ... ... von wem )? materia inviolabilis flammis, Sen.: velut inviolabile telis servabant sacrumque caput, Sil.
quantulus-cumque , acumque, umcumque, wie groß nur, so groß ... ... geringste G. einer Bewilligung, Frontin. aqu.: spes eius quantulacumque, Val. Max.: caput in quantulocumque actu vel maxime tremulum, Suet.: quantulumcumque est und getrennt quantulum ...
Buchempfehlung
Drei Erzählungen aus den »Neuen Dorf- und Schloßgeschichten«, die 1886 erschienen.
64 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro