tribuo , uī, ūtum, ere (tribus), I) zuteilen, ... ... .: quare quis tandem me reprehendat, si quantum ceteris... ad requiem animi et corporis conceditur temporum, quantum alii tribuunt tempestivis conviviis, quantum denique alveolo, quantum pilae, tantum ...
con-cēdo , cessī, cessum, ere, sich aufmachend, Platz machend ... ... .: klass. nur im Passiv, de re publica nisi per concilium loqui non conceditur, Caes.: conceditur commune quiddam dicere, Cic.: si videre concessum sit, Cic.: ingemiscere non numquam ...
fortūna , ae, f. u. Plur. fortūnae, ārum, ... ... selten Sing.: cum gratia fortunaque crevisset, Nep.: quo mihi fortunam, si non conceditur uti, Hor.: cuius ordinis, cuius generis, cuius denique fortunae (Vermögensklasse), ...
conclūdo , clūsi, clūsum, ere (con u. cludo = ... ... ille concludit astrictius, hic latius, Quint.: ea sumunt ad concludendum, quorum iis nihil conceditur, Cic.: argumenta ratione concludentia, vernunftgemäße Schlüsse, Cic. – c) ...
dē-genero , āvi, ātum, āre (degener), I) v. ... ... . – 2) übtr.: a) übh.: quae (venus) si teneris conceditur, carpit corpus et vires animosque degenerat, Col. 7, 12, 11: multum ...
einräumen , I) etwas Besessenes überlassen: vacuum facere (leer machen ... ... suam: u. alci multa de iure suo: u. hostibus de victoria conceditur). – II) zugestehen etc.: a) übh.: dare (ge. ben ...