contemplātio , ōnis, f. (contemplor), das Hinrichten des Blickes ... ... amiculi), Val. Max. – β) meton., das Bild, ita eius contemplatio quantum subtracta est oculis, tantum etc., Min. Fel. 1, 2. – ...
Ansehen , das, I) das Werfen des Blickes auf einen Gegenstand, a) eig.: coniectus oculorum in alqm (alqd). – spectatio, contemplatio alcis rei (das Anschauen). – b) uneig.: α) Rücksicht: das ...
Ansicht , A) eig. u. meton.: a) eig., die Handlung des Ansehens: spectatio. – contemplatio (das Betrachten). – ich weiß es aus eigener A., compertum id habeo oculis; ipse id vidi. – b) meton.: α) das, ...
Hinblick , der, auf etw., bildl., respectus alcis rei (der Rückblick, die Rücksicht auf etw.) – contemplatio (die Betrachtung, z.B. liberorum: u. futuri operis).
epopticus , a, um, (εποπτικός), die Beschauung betreffend, beschauend, contemplatio, Chalcid. Tim. 127: disputatio, ibid. 272.
Betrachtung , I) das Betrachten: contemplatio. consideratio (sowohl mit den Augen als mit dem Geiste). – etwas der B. wert halten, visendum existimare; dignum habere, qui (quae, quod) visatur. – in B. (Betracht) ziehen, in B. ...
prae-contemplātio , ōnis, f., die Betrachtung im voraus, Cassiod. hist. eccl. 1, 14.
Naturbetrachtung , consideratio contemplatioque naturae; rerum naturae contemplatio.
Todesbetrachtung , contemplatio mortis.
Selbstbetrachtung , contemplatio sui. – eine S. anstellen, mente intueri semet ipsum.
2. caelum (coelum), ī, n. (zu Wurzel [ ... ... Cic.: caelum totum astris distinctum et ornatum, Cic.: totius caeli descriptio, Cic.: contemplatio caeli, Cic.: spectator caeli siderumque, Liv.: caelum suspicere, Cic.: caelum spectare ...
anschauen , s. ansehen, betrachten. – anschaulich , aspectabilis. ... ... ), s. veranschaulichen. – Anschaulichkeit , perspicuitas. – Anschauung , die, contemplatio (Betrachtung). – cogitatio animo informata, im Zshg. bl. cogitatio ...