coquīnus (cocīnus), a, um (coquo), zum Kochen gehörig, Koch –, I) adi.: forum. Plaut. Pseud. 790 sq. – II) subst., coquīna, ae, f., a) die Küche (vgl. Non. 55, 18), Arnob. 4 ...
per-coquo , coxī, coctum, ere, durchkochen, I) eig.: a) weich kochen, legumina, Vitr.: carnes, Plin.: alqd in furno, Fest – b) gar backen, placentam, Cato r. r. 76, 4: ...
coctilis , e (coquo), gebrannt, I) adi.: lateres, gebrannte Steine, Varr.: dass. laterculi, Curt. u. Plin., u. lapides, Sen.: murus, Mauer aus gebrannten Steinen, Ov. – II) subst., coctilia, ...
1. in-coctus , a, um (in u. coquo), ungekocht, caro, Fab. Pict. bei Gell. 10, 15, 2: ova, Marc. Emp. 16: quidquid est, incoctum non expromet, bene coctum dabit, Plaut. mil. ...
dis-coquo , coxī, coctum, ere, zerkochen, weich kochen, abkochen, Cels. u.a.: radicem in aqua, Plin.
coctīvus , a, um (coquo), was leicht gar-, reif wird, castanea, Plin.: condimenta, Apic.
sub-coquo , ere, etwas-, ein wenig-, gelinde kochen, Marc. Emp. 36.
dē-quoquo , s. dē-coquo.
inquoquo , s. in-coquo.
requoquo , s. re-coquo.
prae-coquo , coxī, coctum, ere, I) vorherkochen, im Feuer, alqd in alqa re, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 24, 136; de morb. chron. 4, 3, 26 u.a. – durch die Sonne, ...
cocibilis , e (coco = coquo), leicht kochbar, caro, Plin. 16, 25.
auricoctor , ōris, m. (aurum u. coquo) = χρυσεψητής, der Goldsieder, -reiniger, -läuterer (im Feuer), Gloss. II, 27, 9. Corp. inscr. Lat. 6, 2712*.
aulicoctus , a, um (2. aula u. coquo), im Topfe gekocht, gesotten, exta, Act. fr. arv. a. 87 I. p. CX VI. u. Vot. fr. arv. 3. § 3. p. 92 M. ...
ōllicoquus , a, um (olla u. coquo), im Topfe gekocht, gesotten, exta, *Varro LL. 5, 104. Vgl. aulicoctus.
sēmicoctus , a, um (semi u. coquo), halbgekocht, halbgar, hordeum, Colum.: grana, Plin.: ovum, Marc. Emp.
1. aper , aprī, m. (ahd. ëbur, nhd ... ... saetigeros apros figere, Inscr.: cum videam, quam suspensi sint, quo modo aper a coquo exeat (aus der Küche kommt), Sen. – Sprichw., uno in ...
mācero , āvī, ātum, āre (vgl. μάσσω, ich ... ... se, zB. cur me excrucio? cur me macero? Ter.: egomet me coquo et macero et defetigo, Plaut. – bildl., non tamen exspectationem vostram ...
cibārius , a, um (cibus), I) zur Speise gehörig, ... ... ), Varr. LL.: cocta cibaria (der Soldaten), Liv. (vgl. coquo): corvorum cibaria, Rabenaas (als Schimpfwort), Petr. 58, 2. – ...