Feldmusik , tubae (die Tuben, Trompeten). – cornua ( ... ... Hornbläser); verb. cornicines tubicinesque. – die F. ertönt, tubae, tubae cornuaque canunt, concinunt: sobald die F. ertönte, simul ac tubarum estauditus cantus ...
3. ā , ab , abs , Praep. m. ... ... Liv. 21, 5, 9. Deder. Dict. 2, 38), tubae cornuaque ab Romanis cecinerant, Liv.: si quid ipsi a Caesare opus esset, Caes.: ...
cano , cecinī, cantum, ere (vgl. griech. κανάζω, ... ... 2) v. Instrumenten, ertönen, tubae utrimque canunt, Plaut.: tubae cornuaque cecinerunt, Liv.: signum od. classicum canit, das Zeichen zum Aufbruch, ...
tuba , ae, f. (verwandt mit tubus), I) ... ... inscienter inflata, Liv.: concinunt tubae, Liv.: cornua ac tubae concinuere, Tac.: tubae cornuaque concinuerunt, Liv.: occanere cornua tubasque iussit, Tac.: canere inde tubae simul ab ...
blasen , I) v. intr.: 1) v. Wind ... ... selbst: canere (z. B. die Trompeten u. Hörner bliesen, tubae cornuaque cecinerunt). – c) Sprichw., mit jmd. in ein Horn b., ...
schmettern , I) v. tr . zu Boden sch., ... ... v. intr .canere (von Trompeten u. Hörnern, z.B. tubae cornuaque cecinerunt). – sobald die Trompeten schmettern, simul ac tubarum est auditus cantus ...