1. Gorgō , gonis, f. (Γοργώ), ... ... A) Gorgoneus , a, um, gorgonëisch, medusisch, caput, Vitr.: crinis, Ov.: venenis Gorgoneis infecta, mit vergifteten Schlangenhaaren, wie Medusa, Verg.: ...
Suēbī , ōrum, m., die Sueben, der ... ... Dichtern auch dreisilbig Sŭēbus), a, um, suebisch, sanguis, Prop.: crinis, nach Art der Sueben getragen, Sil. – B) Suēbia , ...
cānus , a, um ( aus * cas - nos; ... ... Plin.: seges, Min. Fel. – bes. v. Haar des Greises, crinis, Catull.: capilli, Hor.: caput, Plaut. u. Catull.: barba, ...
in-nato , āvī, ātum, āre, I) hineinschwimmen, ... ... ep.: Nilus innatat terrae, Plin.: innatat unda dulcis freto, Ov.: innatat undā crinis, wallt, bewegt sich wallend, Val. Flacc.
dē-mitto , mīsī, missum, ere, herabschicken, -gehen (- ... ... barbarice demissa, Capitol.: demissus capillus, Plin. ep.: demissi capilli, Ov.: demissus crinis, Ov.: demissae comae, Prop.: poet. übtr. auf die Pers., ...
Berenīcē (Beronīcē, synk. Bernīcē), ēs, f. (Β ... ... Königs Magas von Cyrenä, Gemahlin des Königs Ptolemäus Euergetes, deren schönes Haar (Berenices crinis, Iustin. 26, 3, 2) einem Sternbilde (der nördl. Halbkugel) ...
purpureus , a, um (πορφύρε ... ... , Ov.: axis (Sonnenwagen), Ov.: arcus (Regenbogen), Prop.: capillus, crinis, Purpurhaar, purpurne Haare des Nisus, Verg. u. Ov.: anima ...
flammifer , fera, ferum (flamma u. fero), Flammen ... ... leuchtend, glänzend, feurig, Olympus, Val. Flacc.: currus (Solis), Sil.: crinis, Ov. – b) glühend, heiß, haec vis, Enn.: ...
con-torqueo , torsī, tortum, ēre, in die Runde ... ... runzelig gewundene, Plin.: arbor magna ex parte contorta, krumm gewunden, Plin.: crinis contortus, Sen. poët.: contortus vel conductus vultus, verzerrtes od. verzogenes, ...