animāliter , Adv. (animalis), tierisch, Augustin. retract. 1, 26. Claud. Mam. 1, 13 u. 1, 24. Salv. de stat. anim. 1, 13.
amplificus , a, um (amplus u. facio), großartig, herrlich, Fronto de eloquent. 3. p. 150, 3 N. u. Eccl.
afflīctrīx (adflīctrīx), īcis, f. (Fem. zu afflictor), anschlagend, nubes, Apul. de mund. 15.
aedituālis , e (aedituus, a), zum Tempelhüter od. zur Tempelhüterin gehörig, Tert. de pudic. 16.
adversātor , ōris, m. (adversor), der Gegner, Widersacher, Apul. de deo Socr. 5.
aequisonus , a, um (aequus u. sono), gleich klingend, voces, Boëth. de music. 5, 6 u. 11.
anguiculus , ī, m. (Demin. v. anguis), die kleine Schlange, Cic. de fin. 5, 42.
appetenter , Adv. (appetens), begehrlich, habsüchtig, Cic. de off. 1, 33. Apul. met. 7, 11.
... kennen lernt (griech. πρόληψις), deorum, von den Göttern, Cic. de nat. deor. 1, 43 u. 44. ... ... occupatio (πρόληψις), Iul. Rufin. de schem. lex. § 1. Carm. de fig. 124.
Aristodēmus , ī, m. (Ἀρι ... ... ;ημος), I) ein tragischer Schauspieler zu Athen, Cic. de rep. 4, 13; vgl. Dissen zu Demosth. de cor. c. 27, 1. p. 188. – II) Tyrann ...
articulātus , a, um, PAdi. (v. articulo), I) ... ... mit Gelenken ( Gliedern ) versehen, dei forma, Augustin. de mor. Manich. 11. – II) artikuliert, gegliedert = ...
Aristoxenus , ī, m. (Αριστόξενος), Philosoph und Musiker, Schüler des Aristoteles, Cic. de or. 3, 132 u. ö. – appellat. = Musiker, tuus ...
agōnisticus , a, um (ἀγων ... ... § 2. Augustin. conf. 4, 3. § 5: ludi, Augustin. de vera rel. 22, 43 extr.: causae, Tert. de cor. mil. 13. – neutr. plur. subst., agonistica illa ...
adventōrius , a, um (adventor), zur Ankunft gehörig, ... ... . (der Ausdr. adventoria cena st. adventicia getadelt v. Caper de verb. dub. VII p. 107,10 K.).
adulterātor , ōris, m. (adultero), I) der Ehebrecher, Buhle, attrib., ille adulterator (buhlerische, unzüchtige) habitus nuptialis, ... ... , Gaius dig. 48, 19, 16. § 9: adulteratores dei, Tert. de carn. Christ. 19.
... Leutseligkeit, Zutulichkeit, comitas affabilitasque sermonis, Cic. de off. 2, 48 (u. aff. sermonis, Ambros. de off. 2, 7, 29): aff. amici, Petr. 61, 3 ... ... 4: aff. seria, Arnob. 5, 27: facilitas blandae affabilitatis, Ambros. de off. 2, 7, 30.
argenteolus , a, um (Demin. v. argenteus), recht ... ... rud. 1169. – auch argentiolus geschr., laminae (lamminae) argentiolae, Fronto de or. 1. p. 157, 1 N.: u. so subst., ...
addubitātio , ōnis, f. (addubito), als Übersetzung v. διαπόρησις ... ... das Verlegentun, eine rhet. Figur, Iul. Rufinian. de fig. sent. 9. Auct. schem. dian. 32 (p. 75, ...
aegrimōnium , ī, n. (aeger), Kränklichkeit, Iren. ... ... 8, 17. Vgl. Gloss. ›aegrimonium, ἀσθένεια‹; u. Auct. de idiot. gen. 582, 37 K. ›aegrimonium, νόσος‹.
aerūginōsus , a, um (aerugo), voller Kupferrost, mit Grünspan überzogen, lamellae, Sen. de brev. vit. 12, 2: manus, vom Grünspan des Bettelgeldes schmutzig, bettelhaft, Sen. contr. 1, 2, 21. – u. wie ...
Buchempfehlung
Der Erzähler findet das Tagebuch seines Urgroßvaters, der sich als Arzt im böhmischen Hinterland niedergelassen hatte und nach einem gescheiterten Selbstmordversuch begann, dieses Tagebuch zu schreiben. Stifter arbeitete gut zwei Jahrzehnte an dieser Erzählung, die er sein »Lieblingskind« nannte.
156 Seiten, 6.80 Euro