errāticus , a, um (1. erro), I) umherirrend, -schweifend, homo, ein Landstreicher, Gell. 9, 2, 6. – v. Lebl., Delos, umherschwimmend, Ov.: stella, ein Planet, Varro fr. u. Sen ...
errābilis , e (erro), umherirrend = unstet, Ggstz. inerrabilis, motus (Plur.), Suet. fr. 127*, p. 204, 4 Reiff.
inter-erro , āre, dazwischen umherirren, Avien. or. mar. 219. Min. Fel. 10, 5: übtr., Prud. cath. 6, 43.
errātilis , e (1. erro), umherirrend, ferae, Cassiod. var. 1, 21, 3.
circum-erro , āre, herumirren, a) m. Dat. loci, um etwas, neque turba (liberorum) lateri circumerrat, umgaukelt, Sen. contr. 2, 1 (9), 7. – b) m. Acc. temp., tempora, quae ...
errābundus , a, um (1. erro), umherirrend, hin und her irrend, v. Pers., Liv. u.a.: agmen, Curt.: navis trieris, Auct. b. Afr.: vestigia, Catull.: bovis vestigia, Verg.: cursus, Lact.: uti particulae ...
errātīcius , a, um (1. erro), zum Verirren geneigt, animus, Fronto de diff. voc. (VII) 528, 5 K.
inerrābilis , e (in u. erro), nicht irrend, stetig, Apul. de dogm. Plaut. 1, 11; de mund. 2: Ggstz. errabilis, motus, Suet. fr. 127*. p. 204, 3 Reiff.: stellae, Fixsterne, Ambros ...
Herumläufer , vagus (übh. einer, der unstet bald da-, bald dorthin läuft). – erro (ein Landstreicher, der ohne einen bestimmten rechtmäßigen Zweck im Lande herumläuft); verb. vagus atque erro.
egeo , guī, ēre, I) dürftig sein, darben, Mangel ... ... Hor.: qui tis (= tui) egeat, quia te careat, Plaut.: fontis egens erro, Prop.: m. Acc.: et rus egeo et amo, Porphyr. Hor ...
utrum , Adv. (uter), auch verstärkt durch ne u. ... ... locus esset annon? Varro. – δ) m. necne: iam dudum ego erro, qui quaeram, utrum emeris necne, Cic.: utrum proelium committi ex usu esset ...
fugitīvus , a, um (fugio), I) adi., flüchtig geworden ... ... u.a.: als Schimpfwort für Sklaven, Komik. u. Cic.: fugitivus et erro, Hor. – b) v. entlaufenen Soldaten, der Deserteur, ...
Ausbleiben , das, im allg. durch non adesse (z. B. keine Entschuldigung des Ausbleibens sei einem Bürger triftig genug vorgekommen, nemini civi ullam ... ... inopia: das Au. des Atems, interclusio animae. – Ausbleiber , erro (v. Sklaven).
πλάνης , ητος, ὁ , der Herumirrende, Herumschweifende; ἐπὶ ϑητείᾳ ... ... . 1029; οἳ φέρονται πλάνητες , Eur. I. T . 417, erro ; ἄνϑρωποι , Strab . 12, 7, 3; πλάνητες ἀστέρες , ...