fābulōsus , a, um, Adi. (fabula), I) mit Sagen (Mythen) in Menge versehen, d.i. a) reich an Sagen, sagenreich, mythenreich, Graecorum carmina, Curt. 3, 1, 2: materia, Plin. ep. 8, 4, ...
mythisch , mythicus (μυϑικώς) od. rein lat. fabularis (zur Fabel, zur Mythe gehörig). – fabulosus (sowohl = durch Mythen bekannt, z.B. huius loci antiquitas, ...
fābulōsē , Adv. (v. fabulosus), fabelhaft, f. multa de hominum aevo referre, Plin.: iocose fabuloseque multa iactitare, Petron.: ut Homerus fabulosius canit, Amm.: fabulosissime antiquis narrata (insula), Plin.
romanhaft , fabulosus (fabelhaft). – fictus (erdichtet übh.). – mehr als r., amorum fabulas etiam excedens. – Adv .fabulose; ut in fabulis fit. – mehr als r., ultra omnes amorum fabulas (z.B. alqm amare). ...
fābulōsitās , ātis, f. (fabulosus), I) aktiv = μυθοποιΐα, die Sagenbildung, u. wohl auch meton. = die Sagenwelt, omnis Graeciae, Plin. 4, 1 u. 12, 11: vetustatis, Diom. 478, 20 ...
Sagendichter , s. Mythendichter. – Sagengeschichte , s. Mythologie. – sagenreich , fabulosus.
F. Fabel , fabula. fabella (jede erdichtete Erzählung, ... ... – Fabeldichter , fabularum od. apologorum scriptor. – fabelhaft , fabulosus (einer Sage oder Fabel ähnlich, aber auch der Fabel oder der Mythe ...
Mythe , fabula (als Sage). – poëtarum fabula (als ... ... , s. d. – in der M. berühmt oder einer M. ähnlich, fabulosus: in den Mythen der griech. Dichter gefeiert, fabulosis Graecorum carminibus inclŭtus ...
Hydaspēs , is, Akk. em, gew. ēn, m ... ... 20. Stat. Theb. 8, 237: Medus, Verg. georg. 4, 211: fabulosus, Hor. carm. 1, 22, 7 sq.: poet. = der Orient ...