supero , āvi, ātum, āre (super), I) intr. oben ... ... – dah. übtr.: a) übersteigen, überragen, turris superat fontis fastigium, Caes.: superant cacumina nubes, Ov.: alqd mensurā, Ov. – b) ...
2. auctus , ūs, m. (augeo; vgl. Varr. ... ... Civilem immensis auctibus (Zuwachs, Verstärkung) universa Germania extollebat, Tac.: huius viri fastigium tantis auctibus fortuna extulit, ut etc., seinen hohen Ruhm steigerte das Glück ...
ē-mergo , mersī, mersum, ere, I) tr. auftauchen ... ... ) emporkommen, emporsteigen, ad summas opes, Lucr.: in quod iam emersissent fastigium, Vell. – 3) zum Vorschein kommen, sichtbar werden, sich zeigen, ...
aquila , ae, f. (viell. fem. v. ... ... der Vorder- u. Hinterseite des Tempels des Jupiter Capitolinus, die den Giebel (fastigium) gleichs. zu tragen schienen, Tac. hist. 3, 71.
umerus (humerus), ī, m. (ὦμος), I ... ... comitia umeris suis sustinere, Cic.: nec dii sierint, ut Alexandri fortuna tantique regni fastigium in istos umeros ruat, Curt.: vix haec... nixa in omnium nostrûm umeris ...
recipio , cēpī, ceptum, ere (re u. capio), I ... ... ius dicionemque, Liv.: alqm in parem iuris libertatisque condicionem, Caes.: alqm in id fastigium, zu dieser Würde zulassen, Curt.: alqm in amcitiam, Sall.: Cyri ...
ad-moveo , mōvī, mōtum, ēre, heranbewegen, heranbringen, ... ... curam reip., Suet. (Ggstz. demovere curā rerum, Tac.): alqm in idem fastigium (sc. dignitatis), Curt. – c) jmd. zeitlich einem Ziele ...
dē-fōrmo , āvī, ātum, āre, I) abformen ... ... Karthaginienses, Cornif. rhet.: Romae Iunonis Lucinae templum de caelo tactum erat ita, ut fastigium valvaeque deformarentur, Liv.: parietes nudos ac deformatos reliquit, Cic. – m. ...
ēminēns , entis, I) Partic. v. emineo, w. ... ... 11 u. 12, 47, 1. – b) v. Lebl.: fastigium, fortuna, ingenium, Vell.: res dictu non eminens, keiner glänzenden Darstellung würdig ...
ac-cingo (ad-cingo), cinxī, cīnctum, ere, angürten, ... ... Hilfsmittel usw. gleichs. wappnen, ausstatten, Phraaten paternum ad fastigium, Tac.: animos accinge futuris, Val. Flacc. – refl. acc. se ...
redimio , iī, ītum, īre, I) umbinden, umwinden, ... ... Ach. 1, 612. – II) übtr., umgeben, umgürten, fastigium aedis tintinnabulis, Suet.: silvis redimita loca, Catull.: eadem terra quasi quibusdam redimita ...
honestē , Adv. (honestus), I) anständig, mit Anstand, ... ... non satis honeste, in amicorum fiunt honestissime, Cic. – v. Lebl., fastigium non honeste vergit in etc., Cic. – II) ehrbar = ...
cor-ripio , ripuī, reptum, ere (con u. rapio), ... ... (Blitze), Verg. – vom Wasser, quod flumen, ubi appositae crepidinis fastigium excesserit, urbis tecta corriperet, nisi essent specus lacusque, qui exciperent, Curt. ...
sub-mitto (summitto), mīsī, missum, ere, I) herunter ... ... rupes leniore submissa fastigio, Curt. 6, 6 (22), 23: cuius (Hyrcaniae) fastigium perpetuā valle submittitur, Curt. 6, 4 (12), 19. – B) ...
imāginor , ātus sum, ārī (imago), sich etwas in ein ... ... m. folg. Acc. u. Infin., Calpurnia uxor imaginata est collabi fastigium domus, Suet. Caes. 81, 3: u. so Plin. ep. ...
timendus , a, um, PAdi. (timeo), zu fürchten, ... ... non tam timeret, quam timendus ipse hostibus esset, Iustin.: nostro quoque imperio timendum fastigium, Vell. – neutr. pl. subst., das Furchtbare, ...
cōnsummātio , ōnis, f. (consummo), I) das Auf-Eine- ... ... novae liberalitatis esset c. prioris, Plin. ep.: c. evectae in altissimum paternumque fastigium imaginis, Vell.: c. maximarum rerum, Sen.: c. susceptae professionis, Col.: ...