imāginifer , ferī, m. (imago u. fero), der Träger des kaiserl. Bildes (als eines Feldzeichens), der Bildträger, Veget. mil. 2, 7. Corp. inscr. Lat. 13, 1895 u. 7705.
submolestē , Adv. (submolestus), mit einigem Mißbehagen, te non esse Romae meo tempore pernecessario submoleste fero, ist mir ziemlich unangenehm, Cic. ad Att. 5, 21, 1.
vēxillifer , fera, ferum (vexillum u. fero), die Standarte tragend, der Standartenträger, Vopisc. Aur. 31, 7. Prud. psych. 419.
colubrifer , fera, ferum (coluber u. fero), Schlangen tragend, poet. Beiwort der Medusa, monstrum, Ov. met. 5, 241: collum, Lucan. 9, 677.
Gorgonifer , ferī, m. (1. Gorgo u. fero), der Gorgonenträger, Beiname des Perseus, Corp. inscr. Lat. 6, 594*.
sēmentifer , fera, ferum (sementis u. fero), Saat tragend, fruchtbar an Getreide, Ps. Verg. Cir. 477.
sortilātor , ōris, m. (sors u. fero) = sortilegus, Porphyr. Hor. sat. 1, 6, 114 zw. (Meyer sortilegos).
columnifer (columpnifer), fera, ferum (columna u. fero), eine Säule bildend, radius, Feuersäule, Prud. perist. 3, 52.
ēlectrifer , fera, ferum (electrum u. fero), reich an Bernstein, Claud. nupt. Hon. et Mar. fescenn. 2, 14.
metallifer , fera, ferum (metallum u. fero), Metall tragend, metallreich, terra, Sil. 15, 498: Luna, Stat. silv. 4, 4, 23.
Chrīstifer , fera, ferum (Christus u. fero), Christus tragend, praesepe, Augustin. serm. 150, 2.
cannabifer , fera, ferum (cannabis u. fero), Hanfstengel tragend, Silvanus, Corp. inscr. Lat. 5, 168*.
corymbifer , fera, ferum (corymbus u. fero), Efeutrauben tragend, Bacchus, Ov. fast. 1, 393.
coruscifer , fera, ferum (coruscus und fero), Blitze tragend, Mart. Cap. 8. § 808.
ferentārius , iī, m. (fero, s. Varro LL. 7, 57 u. Paul. ex Fest. 85, 7), a) der Wurfschütze, eine Art leichter Truppen (s. Paul. ex Fest. 93, 13), bes. ...
Candēlifera , ae, f. (candela u. fero), die Kerzenträgerin, eine Gottheit als Geburtshelferin, weil bei der Entbindung eine Kerze angezündet wurde, wahrscheinl. als sinnbildliche Darstellung des Lichts, an das das Kind durch die Geburt gelangt, Tert. ...
praeter-fero , tulī, lātum, ferre, vorbeitragen, Passiv praeterferri, vorbeiziehen, -fliegen, -gehen, simul latebras eorum improvida praeterlata acies est, Liv. 21, 55, 9: pars vocum praeterlata perit frustra, Lucr. 4, 567.
canistrifer , a, um (canistrum u. fero), einen Korb (mit Früchten, Blumen) tragend, Naiades Carm. epigr. 1233, 19 ed. Buecheler.
tridentifer , ferī, m. (tridens u. fero), der Dreizackträger, Beiwort des Neptun, Ov. met. 8, 596.
frūmentifer , fera, ferum (frumentum u. fero), Getreide tragend, Calabria, Iunior. descr. orb. p. 402 Mai.