per-ferus , a, um, sehr wild, Varro r. r. 2, 1, 5.
... , gutherzig, mild, gelassen, umgänglich, friedlich, friedliebend (Ggstz. ferus), mansueti animi officia, eines empfindsamen Herzens, Ter.: nimium animis estis ... ... mitior mansuetiorque fiat, Sulp. Asell. fr.: mansuetus in senatu... in edictis ferus, Cic.: ut mansuetissimus viderer, Cic.: Musae mansuetiores, ...
malacisso , āre (μαλακίζω), weich-, geschmeidig machen, übtr., ah, nimium ferus es; malacissandus es, Plaut. Bacch. 73. Vgl. Cassiod. de ...
2. sūs , suis, c. (v. der Wurzel su ... ... Saugferkel, Solin.: sus silvaticus, Wildschwein, Varro fr.: so auch sus ferus, Plin.: sus mansuetus, Liv.: sus dux, das Leitschwein, Plin.: ...
cado , cecidī, cāsūrus, ere (altind. çad-, Perf. ... ... , Tibull.: ovis cadit deo, Ov.: u. (im Bilde) nostrae cadens ferus Hannibal irae, Corn. Sever. (poët.) bei Sen. suas. 6, ...
Mārs , Mārtis, m. (Mavors u. Mavortius, w. ... ... . – dann bes. Gott der kriegerischen Kraft u. des Kriegsgetümmels, dah. ferus, Ov. fast. 4, 25. – Als Vater des Romulus wird er ...
ex-igo , ēgī, āctum, ere (ex u. ago), ... ... , a), intellegeres, quod minora exigaris ab eo, Vulg. Iob 11, 6: ferus sacrae viae vastator poenas exactus est vastationis suae, Cassiod. hist. eccl. 6 ...
equus (ecus), ī, m. (altind. áçva-ḥ, ... ... .a.: equus bellator, ein Streitroß, Verg. u. Tac.: equus ferus, Iustin.: equus indomitus, nicht zugerittenes, Plaut., Hor. u. ...
horror , ōris, m. (horreo) = φρίξ, φρίκη, das ... ... – b) meton., von dem, was Schauer verursacht, nix et caerulei Boreae ferus abstulit horror, Frostschauer, Kälte, Val. Flacc.: multifidus ruptis e nubibus ...
murmur , uris, n., das Murmeln, Gemurmel, Brummen, ... ... / Altlat. masc., Varro sat. Men. 493 (wo murmur fit ferus); vgl. Prisc. 5, 43. – Nbf. mormur, Charis. ...
im-mānis , e (in u. altlat. manus = bonus ... ... nach ungeschlacht, unmenschlich, furchtbar, graus, wild, schrecklich, entsetzlich, hostis ferus et immanis, Cic.: fera atque immanis belua, Cic.: immanis belua feraque, ...
mītēsco (mītīsco), ere (mitis), I) mild werden, ... ... , mitescere, Liv. – ingenium mitiscat malo, Acc. tr. 684: nemo adeo ferus est, ut non mitescere possit, Hor. ep. 1, 1, ...
crūdēlis , e (crudus), roh von Charakter und im ... ... Amor, Verg.: Castor, Cic.: cr. atque importuna mulier, Cic.: istius animus ferus, crudelis atque inhumanus, Cornif. rhet.: cr. mens (Ggstz. clementia), ...
domesticus , a, um (domus), I) zum Hause-, zur ... ... v. Tieren, unser im Hause gehalten, Haus - (Ggstz. ferus), aves, Col.: pecudes, Col.: aber canes domesticos alere, auf ...