pulvīnar (polvīnar), āris, Abl. ārī, n. (pulvinus), ... ... dies circa omnia pulvinaria supplicaretur, Liv.: et deorum pulvinaribus et epulis magistratuum fides praecinunt, die Lektisternien, Polstermahle usw. durch Saitenspiel begleiten, Cic. Tusc. ...
ad-aperio , peruī, pertum, īre, eröffnen, I) ... ... Lucr. – b) übtr., enthüllen = offenbaren, mox adaperta fides (Wahrheit), Stat. Theb. 1, 396. – II) Verschlossenes ...
per-vello , vellī, ere, berupfen, bezupfen, an ... ... 1, 265. – B) aufrütteln, eodem modo quorumdam ad referendam gratiam fides non cessat, sed languet; hanc pervellamus, Sen. de ben. 5 ...
sociālis , e (socius), I) die Gesellschaft betreffend, gesellschaftlich, ... ... . – B) die Bundesgenossen betreffend, lex, Cic.: foedus, Liv.: fides, Liv.: exercitus, das Heer der Bundesgenossen, Liv.: bellum, mit ...
polliceor , citus sum, ērī (por = pro u. liceor ... ... Perf. Pass., pollicitus torus, Ps. Ov. her. 21, 140: pollicita fides, Ov. fast. 3, 366. Lact. pasch. v. 65. Hyg. ...
obstringo , strīnxī, strictum, ere, I) vorn od. von ... ... Infin., Tac. ann. 12, 34. – b) sächl. Objj.: ut fides regis beneficio aliquo obstringeretur, man sich der Treue des Königs durch einen Dienst ...
extrāneus , a, um (extra), I) nicht zum Wesen einer ... ... suus, proprius), servus, Paul. dig. 9, 4, 4. §. 1: fides (Zuverlässigkeit), Ggstz. propria, Cod. Iust. 6, 42, 32: ...
persevēro , āvi, ātum, āre, I) intr. bei etw. ... ... . 118, 91: m. Dat. (wem?), talibus viris nec amicitiarum fides perseverat, Apul. dogm. Plat. 2, 19 extr.: quod ei ius societatis ...
aequi-pero (aequiparo), āvī, ātum, āre (aequus u. ... ... decem altitudo fastigii non aequiperat, Apul. de deo Socr. 8: quoius fides fidelitasque amicum erga aequiperet tuam, Plaut. trin. 1126: successus eius et aequiperavit ...
praestāns , antis, Abl. antī, PAdi. (praesto, āre), ... ... Aen. 6, 164. – b) v. Lebl.: pr. ac singularis fides, Cic.: corpus, Verg.: munus (Geschenk), Verg.: amor, Ov.: ...
prae-curro , cucurrī u. currī, cursum, ere, ... ... Cic.: m. bl. Acc., quo (ore) Appii interitum veridica Pythiae vaticinationis fides praecucurrit, Val. Max. – II) insbes., einen Vorsprung gewinnen, ...
in-columis (incolomis), e (vgl. calamitas u. ... ... fr. 9 (b. Gell. 17, 2, 16). – Superl., incolumissima fides, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 14, 75 ...
1. afflīctus (adflīctus, arch. affleictus, Corp. inscr. ... ... res (Ggstz. prosperae), Liv. u. Oros.: res Romana, Liv.: fides, der gesunkene Kredit, Tac.: afflictior condicio, Cic. ep. 6, ...
īn-stringo , strīnxī, strictum, ere, I) straff anziehen ... ... 5, 16: adhuc feralibus amiculis instrictus, Apul. met. 10, 12: instricta fides gemmis, eingefaßt mit E., Ov. met. 11, 167 M. ...
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... ), Romulus amorem eis et otii et pacis iniecit, in quibus facillime iustitia et fides convalescit, Cic. – m. in od. ad u. Akk ...
singulāris , e (singuli), zum einzelnen gehörig, I) ... ... Cic.: qui ingenio atque animo singulares, Cic.: Pompei singularis eximiaque virtus, Cic.: fides s., Nep.: quid tam singulare (est) quam ut ex senatus consulto legibus ...
necessitās , ātis, f. (necesse), die Unvermeidlichkeit, Notwendigkeit ... ... c) der Zwang, Tac.: n. gaudendi, erzwungene Freude (Ggstz. fides gaudii, ungeheuchelte Freude), Plin. pan.; dah. auch Zwangsmittel, ...
cōnstantia , ae, f. (constans), das Verbleiben in ... ... , die Unwandelbarkeit, dictorum conventorumque c., Cic.: c. promissi et fides mira, Cic. – d) die feste Haltung der Willensrichtung, ...
in-expertus , a, um, I) aktiv = etw. noch nicht aus Erfahrung kennend, von etw. noch ... ... bello civili inexp., Tac. – b) v. Lebl.: puppis, Ov.: fides, Liv. u. Curt.
per-lūcidus (in Hdschrn. u. Ausgg. auch pellūcidus), ... ... et perflabiles, Cic.: homo, der ein durchsichtiges, feines Kleid anhat, Sen.: fides perlucidior vitro, Hor. – übtr., illustris et perlucida stella, heller ...
Buchempfehlung
»Was soll ich von deinen augen/ und den weissen brüsten sagen?/ Jene sind der Venus führer/ diese sind ihr sieges-wagen.«
224 Seiten, 11.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro