obnīxus , a, um, PAdi (v. obnitor), standhaft ... ... 12, 8: obnixus corde curam premebat, Verg. Aen. 4, 332: obnixi frangunt mala murmura dentes, ibid. 11, 337: obnixum silentium tolerans, Apul. met ...
Knacken , das, sonitus fragilis. – das K. der Finger, articulorum crepitus, cum se ipsae manus frangunt.
cōnfragēs = loca in quae undique venti currunt ac sese frangunt, Windfänge, Isid. 14, 8, 27.
frago , frēgī, frāctum, ere ( gotisch brikan, ahd. ... ... , 7. – e) schwächen, hemmen, equorum cursum delicati minutis passibus frangunt, Quint. 9, 4, 113. II) bildl.: 1) ...
crepitus , ūs, m. (crepo), v. jedem kurz abgebrochenen ... ... tier. Körpers, cr. alarum, Liv.: cr. articulorum, cum se ipsae manus frangunt, Sen.: cr. dentium, Zähneklappern, Cic.: cr. digitorum, Schnalzen ...
dēlicātus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... übtr.: 1) verweichlicht, schlaff, gemächlich, equorum cursum delicati minutis passibus frangunt, Quint.: reclinari ad suos delicatum, Quint. – 2) verwöhnt, verzogen ...