alitūdo , inis, f. (alo), die Nährung, Ps. Fronto de diff. 2098 P. (= p. 358 ed. Mai 1823); vgl. Gloss. ›alitudo, τροφή‹.
glōrius = gloriosus, Fronto de diff. (VII) 523, 10 K.
ūbertim , Adv. (2. uber), reichlich, fundere lacrimulas, Catull.: ub. lacrimas fundere, Augustin.: flere, Sen. rhet. u. Fronto: ub. allacrimans, Apul.: ub. fluentes lacrimae, Hieron.
lībātor , ōris, m. (libo), der Darbringer einer Libation (eines Trankopfers), cenarum, Fronto de fer. Als. ep. 3. p. 226, 23 N.
ēductor , ōris, m. (1. educo), der Erzieher, ii, qui mihi eductores aut magistri fuerunt, Fronto ep. ad amic. 1, 12 (15). p. 182, 12 N. ...
apopsis , is, f. (ἄποψις), eine Anhöhe mit einer schönen Aussicht, Fronto fer. Als. 3. p. 225, 11 N.
lūbricus , a, um (zu gotisch sliupan, schleichen, ahd ... ... im allg.: 1) eig.: loculus, Plaut.: locus, Plaut. bei Fronto: fastigium, Liv.: glacies, Liv.: assiduo lubricus imbre lapis, Mart. – ...
supparum (sīparum u. sīpharum), ī, n. u. ... ... ) das Toppsegel, Bramsegel, Form sipharum od. sipharus, Fronto ep. ad Anton, 1, 2. p. 97, 10 N.: Form ...
equester , stris, stre, Genet. stris, Abl. stri ... ... Pferde gehörig, der Pferde, fremitus, der Pferde (Ggstz. currulis strepitus), Fronto de fer. Als. 3. – b) zum Reiter-, zur Reiterei ...
īnscītia , ae, f. (inscitus), I) das Ungeschick ... ... ., barbarorum, Cic.: gubernatoris, Cic.: ducum, Liv.: Plur., Pannoniorum inscitiae, Fronto princ. hist. p. 207, 14 N. – m. obj. ...
īn-sterno , strāvī, strātum, ere, I) bedecken, überdecken ... ... Liv.: equi instrati frenatique, gesattelte u. gezäumte, Liv.: equi pulvillis instrati, Fronto: inst. delicate arceram, Gell.: torus modice instratus, ein nur mit wenigen ...
com-minor , ātus sum, ārī, a) absol., Drohungen fallen lassen, -ausstoßen, drohen, age perge, quantum libet, comminare, Fronto: vox comminantis audita est, Suet.: duo armati procurrebant comminatique inter se, Liv ...
piscātus , ūs u. (altlat.) ī, m. (piscor), ... ... saxatilis, Angelfang u. Klippfischfang, Plaut. rud. 299 (auch angeführt von Fronto de fer. Als. 3. p. 224, 17 N.): p. testudinum, ...
accentus , ūs, m. (accino), I) das Antönen ... ... accentus (tibiarum) acutissimi, Solin. 5, 19: accentus multi et varii, Fronto de orat. p. 158 N. – II) (gramm. t.t ...
... . Epid. 222: aquae de sipunculis concinnius saliunt quam de imbribus, Fronto de or. p. 158, 22 N. – II) v. ... ... . p. 22, 10 Schenkl: verbum usurpatum concinnius aut congruentius aut commodatius, Fronto de orat. p. 162, 6 N.
hortulus , ī, m. (Demin. v. hortus), I) ... ... , ein kleiner Park, Cic. u.a.: pomaria hortulique, Fronto: reliquit hortulos quinque iugerum, Suet.: Epicurus hortulos suos irrigavit, Cic. de ...
com-parco (gew. comperco), parsī, (persi), parsum, ... ... , ersparen, a) eig.: suum, Ter. Phorm. 44: cibum, Fronto laud. negleg. p. 216, 6 N.: arborum fructus in hiemem, Solin ...
scatebra , ae, f. (scateo), I) eig. der ... ... georg. 1, 110. – II) übtr. causidicorum scatebra exoritur, Fronto epist. ad Anton. Pium 9. p. 170, 19 N. – III ...
1. suppingo , pēgi, pāctum, ere (sub u. pango ... ... , fulmentas soccis, Plaut. trin. 720: calcar equo, unten einsetzen, Fronto ad M. Caes. 2, 12. p. 35, 18 N. ( ...
... pueritiā, Sall. fr.: vixdum pueritiam egressus, Fronto. – übtr., v. Tieren, die Jugend, Colum. ... ... 3. – II) Plur. meton., die ersten Anfänge, Fronto princ. hist. p. 203, 13 N. – / Synk., ...
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro